Textielpostverhaal


Wij houden van kaarten en dan met name van textielkaarten. In Nederland is het aanbod aanzienlijk. Daar staan we dan eens extra bij stil als we de verhalen van reizigers horen. Zo ging vorige week een schaakcollega van Peter en Thijmen voor zijn werk naar Chennai in India. Met alle plezier wilde hij een textielkaart sturen. Zo gezegd, zo gedaan… ‘Het ligt toch een stuk moeilijker als ik gedacht had. Op de eerste plaats zijn de plaatsten waar je in Chennai postkaarten kunt krijgen maar van 10.00 tot 14.00 uur open (alleen postkantoren). Boekwinkels en kiosken waar ze kaarten verkopen zijn er in Chennai niet. Kaarten worden daar echt niet gebruikt. Ik heb nu met hun afgesproken, dat ze als er iemand tussen 10.00 en 14.00 uur in de gelegenheid is om onder werktijd een kaart te sturen, dat ze mij dat dan laten weten, en dan zie je de kaart wel komen. Dat kan dus nog even duren. Ik zal hun regelmatig een herinnering sturen.’

4 gedachten over “Textielpostverhaal

  1. Dus niet overal gaat het zo eenvoudig om je een kaart te sturen.
    Groetjes ELza.

  2. @elzaharlingen, wij boffen met het enorme aanbod aan kaarten, brievenbussen en gelukkig ook nog enkele postkantoortjes.

  3. Met je prachtige project steun je ook nog onze posterijen
    Door internet krijgen ze het steeds moeilijker
    En wat is er eigenlijk niet mooier dan dat er van tijd tot tijd iets eigen geschreven door de brievenklep op je deurmat valt

    En . . . we wachten natuurlijk nieuwsgierig af naar de uitzending in September over je project

  4. Als ik in de gelegenheid ben zoek ik wel, maar in deze uithoek van de stad is het aanbod erg klein Jammer voor Jou , maar ook voor mij want ik ben een kaartjes stuurder Basje
    g

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *