Eibertjesdag is een jaarlijks terugkerende braderie in Nunspeet op de vrijdag na Hemelvaartsdag. De oorsprong van deze jaarmarkt ligt bij Eibertje. Zij leefde omstreeks 1850 in Vierhouten. Zij liep elke week naar Nunspeet om daar eieren te verkopen. De wandeling kan nog steeds worden gemaakt via het zogenaamde Eibertjespad door de bossen tussen Vierhouten en Nunspeet.
Eibertjesdag komen ieder jaar klederdrachtgroepen uit alle windstreken van Nederland belangeloos naar Nunspeet om hun streekdracht te laten zien. Van een bezoekster kreeg ik verschillende foto’s toegestuurd.
De meisjes uit Huizen dragen een jurk met pofmouwtjes, kraaltjesmoffen en een strooien hoedje.
Vis roken in Huizen. De jutezak als schort is voor mij een opvallend detail.
Twee foto’s van de streekdracht van Katwijk.
Prachtige dracht van Marken waar veel borduurwerk op terug te vinden is.
De Marker vrouwen laten een prachtige oude doek zien die werd uitgegeven ter gelegenheid van het regeringsjubileum van Koningin Wilhelmina (1898-1923), en een eigentijdse met daarop Willem-Alexander en Máxima.
De traditie op Marken om op Koninginnedag kinderen oranje kleding te laten dragen is nog niet zo oud. Pas in de jaren dertig van de vorige eeuw begon men hen aan te kleden met een enkel geel-oranje kledingstuk. Maar dat paste nog in de dagelijkse kleurrijke dracht. In de jaren vijftig werd het oranje in veel onderdelen uitgesprokener. Weer later werden speciaal voor deze dag feloranje rokken en broeken gemaakt. De kinderen dragen dan al lang geen streekdracht meer. Maar op Koninginnedag kleden de moeders hun kinderen nog traditioneel.
De kleurrijke Hindelooper dracht. In de 17e en 18e eeuw kwamen de Hindeloopers in aanraking met stoffen die door de Verenigde Oost-Indische Compagnie (VOC) naar Amsterdam waren gebracht. Met deze stoffen ontwikkelde Hindeloopen haar eigen kleurrijke klederdracht. De dracht voor de vrouwen was erg kleurrijk en opvallend door de combinatie van sits met Oost-Indische bonten. Sits is een kleurrijke, met bloemmotieven beschilderde katoenen stof en Oost-Indisch bont is een geruite stof. Beide waren uit India afkomstig.
Wat goed dat de traditie in ere wordt gehouden. Ik kende Eibertjesdag niet. Ik begrijp dat er over de dracht wordt verteld?
De sits heeft prachtige kleuren,zo warm vind ik.
wat een leuke traditie en prachtig al die klederdracht
Nu maar hopen dat de kindertjes op de foto hier zoveel plezier aan beleven dat ook zij deze traditie in leven houden.
Super!! Genieten van al die foto’s, wat is ons landje toch bijzonder met al die verschillende tradities en drachten! Over de jutezakken gesproken: ook op Walcheren werden die gebruikt, bijv. als de vrouwen aardappels moesten rooien. Dan gingen ze als schort over de keuzen, want anders kwam alles onder de klei te zitten. In De Schotse Huizen kun je hier een prachtig voorbeeld van zien op de streekdrachttentoonstelling van dit seizoen. Ik zal je een foto mailen! Groetjes Stefanie
Nog nooit van Eibertjesdag gehoord! Maar wat leuk om de klederdrachten van Nederland in “levende lijve” bij elkaar te zien! Bovendien een dag om te onthouden en om een ander jaar zelf naar Nunspeet te gaan. Dank aan de fotografe en aan Berthi die de foto’s plaatste.
Voor vandaag een smuldag , het lijkt wel een nieuw begin voor een volgende boek !
Wat een variatie in ons eigen kleine landje met zoveel verschillende klederdrachten
Toen ik over Eibertjesdag las , moest ik denken aan de Jennegies markt bij ons op het dorp vroeger . Dat was eigenlijk om de boeren jongens aan de vrouw te helpen Dat ging samen met kermis vieren .
Wanneer ik in mijn oude boeken over Raalte kijk met foto,s in de kerk genomen vanaf de orgel galerij dan zie je allemaal vrouwen met hun witte mutsen en sommige voor wat deftiger met een hoedje er overheen met een enorme struisveer . Er wordt veel gedaan om de dracht op bijzondere dagen weer te dragen .
Ik geloof dat de mensen uit de vissers dorpen erg konings gezind zijn met die prachtig doeken . In Suriname en andere plaatsen in de West hebben ze ook vaak van die oude oranje doeken .
De prachtige sitsen die naar Nederland kwamen en nu zo geliefd zijn bij Quiltsters
Ik zie jongetjes uit Katwijk met een gestreept boezeroen aan , dat droeg mijn Opa ook . Zo zat hij achter zijn werktafel in de schoenmakerij , vaak zingend Mijn Sarie Mareis .Op Zondag was hij altijd gekleed in het zwart met hoed op en eigenlijk niks van klederdracht . Terwijl Oma wel in dracht was met een hoedje over de muts .
Onder de witte muts was een zwart onder mutsje en ik hoor Oma nog zeggen op een Zondag Berend help mie es effen . Dat Opa zo graag zong hij was jaren lang koster en was daar door ook voorzanger in de kerk . Dat laatste heb ik zelf nooit meegemaakt , maar is mij verteld . Ik was blijkbaar nog te klein om mee ter kerke te gaan . ik was weer even naar vroeger , waar ik ben opgegroeid .
Te midden van veel klederdracht met weinig kleur , veel zwart
Vroeger plaatjes bekijken van al die kleurige drachten was natuurlijk heel bijzonder en in werkelijkheid zagen we ze ook niet zo gauw .
Uitgaan ging je meestal naar familie , in Zwolle zagen we wel de Staphorsters vooral als je een keertje naar de Zwolse markt ging .
Het was heel leuk dat we vandaag zoveel moois uit eigen land mochten bewonderen
Mooi dat die kostuums bewaard blijven. Met de bijbehorende spulletjes. En ook de verhalen erbij.
Jammer dat ik er voor vandaag te laat voor was, ik ga het op de verjaardag kalender schrijven.
J.
wat leuk die klederdracht, mooi stukkie historie
en het woord boezeroen het overhemd ken ik ook nog van m n pa vroeger
net als een buusdoek, de zakdoek
zelf trokken we vroeger als klein kind de strikken van de staphorster boerinnen op de markt in Meppel los…haha
Mooie foto’s van mooie drachten. Fantastisch dat er nog mensen die het dragen ervan in ere houden.
Groetjes, Marjo B-W
Wat een leuke foto’s. Deze traditie moeten ze in ere houden.