Handwerkbeurs Zwolle 2013 II

In de wekelijkse gratis krant De Trompetter/E3 Journaal werd in het kort aandacht besteed aan mijn nieuwe boek. Mijn overbuurvrouw las dit en kwam gelijk mij feliciteren met de geboorte van mijn nieuwe boek en dat was een bloemetje waard vond ze. Een prachtig gebaar! Je merkt dat juist dit soort kranten erg goed worden gelezen door de mensen. Het zijn onderwerpen die betrekking hebben op de gemeente waarin zij wonen en dat heeft de belangstelling. Of zoals in mijn geval mensen die in de plaats wonen en bijvoorbeeld een boek hebben geschreven. Heel fijn dat deze kranten nog steeds gemaakt en verspreid worden.

De lente met zijn mooie bloemen in pracht en praal laat dit jaar aardig lang op zich wachten, maar in huis straalt het door de prachtige rozen van mijn overbuurvrouw. Maar goed, laten we nu nog één keer teruggaan naar de Handwerkbeurs Zwolle. Zoals ik al eerder schreef zijn het fantastische, onvergetelijke dagen geworden voor mij. Ik heb veel bekenden gezien en gesproken en ook veel nieuwe mensen ontmoet. Ik kan niet anders zeggen dan dat het één groot feest was, met daarbij ook nog eens de presentatie van mijn nieuwe boek op de beurs. Het had niet beter gekund! Uiteraard ook mijn hartelijke dank aan Janet Vermist die dit mede mogelijk heeft gemaakt! Tijdens de presentatie van mijn boek op 15 februari maakte Janet onderstaande foto. Ik overhandig het eerste exemplaar aan mevrouw Ruinemans.


Vier drukke dagen zijn het geweest in Zwolle. Voor veel mensen is de Handwerkbeurs Zwolle dé beurs van het jaar. Ik begrijp dat goed, want hoe fijn is het om alles onder één dak aan te treffen en dan ook deel te kunnen nemen aan workshops en de gelegenheid krijgen om demonstraties te volgen. Dus, niet alleen voor mij een feestje, maar ook voor de bezoekers. Dit jaar was het ook nog eens extra feestelijk doordat de Handwerkbeurs Zwolle haar 10-jarig jubileum vierde.

Alle aandacht voor mijn boek was overweldigend. Ik ben ontzettend blij met alle mooie en positieve reacties en leuke attenties. Nogmaals heel, heel veel dank aan iedereen.


Een collage van fraaie felicitatiekaarten met links op de kaarten een gebreid kralentasje van GerdadeJ., linksonder een klein merklapje geborduurd door Paulie die niet onbekend bij je zal zijn. Rechtsonder zie je een pakketje van SaskiaB met een touwtje om het papier waar de kaart van Nederland op staat afgebeeld. Dit vond ik zo mooi ingepakt, dat ik het eigenlijk zo wilde laten… tot vandaag. Vanmiddag maakte ik het pakje voorzichtig open en dit kwam tevoorschijn:


SaskiaB: ‘Hierbij een klein kadootje voor jou. Niet echt textielpost, maar wel hier en daar iets “stoffigs”. Ik maak collages en van een aantal heb ik ter gelegenheid van een expositie in mijn woonplaats kaarten laten drukken.’
Prachtige collages en op de kaart rechtsonder zie ik mooie blauwe zakdoekjes dwarrelen. Past toch bij textielpost? De titels van de kaarten zijn met de klok meegaande, te beginnen met linksboven, als volgt: Ik zou zo graag een ketting rijgen – In Den Haag daar woont een graaf – Zakdoekje leggen niemand zeggen en Mooi Ietje Fietje trek je baljurk aan.


Zoals je ziet laat ik cadeautjes graag lang in de verpakking zitten. Op het zwart-witte notitieboekje staat een kantmotief afgebeeld en het andere notitieboek laat een Friese merklap zien. Nu we het toch over de Friese merklap hebben, ga ik gelijk door met het Friese speldenkussen uit 1853.


Op dit Friese speldenkussen staat de volgende tekst te lezen: WELKOM IN DIT LEVEN. Het is met wol geborduurd en helaas is het garen van enkele letters vergaan. Het speldenkussen is gedateerd met het jaartal 1853 en we treffen de initialen HA en AI aan. Verder is het kussentje zowel aan de voor- als achterkant versierd met merklapmotieven.


Vroeger werd alles vastgemaakt met spelden, geen veiligheidsspelden maar gewone knopspelden. Er zijn speldenkussens bewaard gebleven waarbij de tekst ‘Welkom in dit leven’ met knopspelden is ingeprikt in het kussen. Een voorbeeld hiervan wordt bewaard in Museum Rotterdam. De veiligheidsspeld werd in 1849 uitgevonden door Walter Hunt. De voorloper van de veiligheidsspeld is de fibula, een doekspeld of mantelspeld. De fibula is een tweedelig gebruiksvoorwerp, met gaatje en pen. Het was handig om mantels en andere kledingstukken op de schouder te bevestigen.

Het speldenkussen met de tekst WELKOM IN DIT LEVEN geeft aan hoe blij men was met de komst van de baby. Mijn nieuwe boek is inmiddels ook een ‘kindje’ van mij geworden en ben dan ook zeer blij dat zij eindelijk goed ter wereld is gekomen! Gieneke Arnolli, conservator Mode en Textiel van het Fries Museum in Leeuwarden en voorzitter van De Nederlandse Kostuumvereniging, vond dit Friese speldenkussen een toepasselijk cadeautje ter gelegenheid van mijn nieuwe boek! Prachtige symboliek!

10 gedachten over “Handwerkbeurs Zwolle 2013 II

  1. Wat leuk al die mooie attenties daar kan je wel even een speciaal hoekje voor inrichten (met je boek in het middelpunt) zodat je ook daarvan na kan genieten.
    Ik heb nog een kaart uit het Joods Museum Amsterdam met zo’n SPELDEN kussen met Welkom in het leven..zal kijken of ik hem kan scannen.

  2. Ha Berthi,
    Heerlijk om zo lekker lang na te genieten van je boek, de kaarten en de mooie ontmoetingen op de beurs.
    Ik vind het speldenkussentje echt prachtig en de tekst erop eentje om te onthouden.
    Fijne dag, Noor

  3. Wat een leuke cadeautjes!
    Met een ‘nee-nee’ sticker krijg je ook geen huis-aan-huis bladen. Gelukkig is er internet!

  4. Wat een leuke kaarten en een prachtig speldenkussen heb je gekregen!
    Deze tekst met spelden kende ik niet,maar wel erg leuk als kraamcadeau.(Misschien een leuk idee voor mijn 2e kleinkind in augustus.)
    Heb al wel een speldenkussens gezien met teksten in een museum in Engeland,maar waar?
    Heeft Maaike van de schaakbordletterlappen ook een blog waar we haar merklappen in wordeing kunnen volgen?
    hartelijke groeten,
    Truus

  5. @Truus uit Drenthe, absoluut een leuk idee om te maken voor je tweede kleinkind.

    Nee, Maaike heeft tot nu toe geen blog. Maar wie weet…

  6. Er kan nog zoveel moois groeien na de presentatie van je boek .
    Dat is hier maar weer te zien !
    En met z,n allen raken we er niet snel over uit gepraat

    De papegaaitjes zijn een groot succes , ik heb alle getoonde uitvoerig bewonderd
    Bij mij kwam ook het bekende oude kinderliedje naar boven .
    Ik heb het op You tube nog eens zitten beluisteren .

    Hier bij m,n computer heb ik een aardig knipsel liggen met ook een prachtige plaat van de weesmeisje . Wat heb ik een knipsels bewaard , leuk zo op je oude dag zoiets terug te vinden .
    Zo kwam ik tot de ontdekking dat ik ook reeds lang geleden oog had voor de weesmeisjes .
    Maar nog eerder in m,n jonge jaren had ik al eens iets gelezen en ook dat is nog niet zolang tevoorschijn gekomen . Berthi ik kom er nog wel op terug .

    We zagen op TV dat onze koningin nog maar net in Het Frans Hals museum is geweest
    In mijn schoonfamilie komt dit museum nogal eens ter sprake .
    Mijn schoonvader en zijn broer zijn hier als weesjongens opgegroeid .
    Schoon pa heb ik nooit gekend , maar zijn broer hebben we vaak kunnen bezoeken , De eerste keer dat manlief met zijn Oom naar dit museum ging had Oom alleen belangstelling om te vertellen hier was de meisjes zaal en daar was onze jongenszaal . Ik meen dat het na weeshuis een oude mannenhuis is geworden . En als Frans Hals museum is het een echte aanrader er eens naar toe te gaan

    Verder heb ik mijn aandacht gegeven aan de mooie logjes die telkens voorbij komen .Het prachtige Chinese borduurwerk , wat een kunst al die kleuren en motieven . Je blijft genieten .
    met recht is het hier ook een soort doorlopende expositie

    Zo vlak na de oorlog met een op geknapte radio die onder de huiskamer vloer was verborgen geweest heb ik ook heel veel informatie gehoord van kookles tot naailes van Ida de Leeuw van Rees en de Engelse les van James Brotherhood de lessen heb ik onlangs terug gevonden en ook nog een knipsel over James .
    Mooie textiel verhalen waren er . T z t Hoop ik er nog wel eens iets over te vertellen
    Toen was het alleen maar luisteren , maar ik had dit nooit willen missen

  7. @Gerrie,
    Heerlijk al die verhalen, en ik lees dat u / je ook over kookles heeft gehoord via de radio. Volgens mij was dat van mevrouw Lotgering- Hillebrand. Een paar jaar geleden kwam ik in een kringloopwinkel een kookboek tegen van deze mevrouw, in opdracht van de Haka fabrieken in Rotterdam geschreven. In het voorwoord staat: October 1938. En er worden tips gegeven om het petrolemumstel nooit te vullen als hij nog brand.
    Onmisbaar in de keuken zijn o.a. de koffiemolen en een hooikist. :-). Om een hooikist te maken moet met gebruik maken van stoffen die weinig tot geen warmte geleiden.. o.a. wol, kapok. (katoen en linnen zou ook prima zijn) En men kan koken in kranten… Er staat ergens in een recept dat men ‘nagelgruis’ nodig heeft. Wat is dat?

    De naailes van Ida de Leeuw kan ik me niet herinneren. In ongeveer 1957 hadden wij nog distributie- radio, ik was toen 3½ jaar. Daar luisterde ik veel naar. Pa had me geleerd hoe de knop te gebruiken.

    Ik kijk uit naar u verdere verhalen,

    Groetjes van Jantje

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *