Het is niet gebruikelijk dat ik op vrijdagmiddag in de bioscoop zit, maar voor de documentaire I Am a Woman Now maakte ik vandaag een uitzondering. De film toont vijf transseksuele vrouwen op leeftijd die terugkijken op hun leven. Allen zijn in de jaren vijftig, zestig of zeventig van de vorige eeuw geopereerd door de ‘wonderdokter’ Georges Burou in Casablanca, Marokko. Niemand wist precies wie deze dokter was, maar zijn naam verspreidde zich snel over de hele wereld. Hij was een pionier en deze vrouwen riskeerden hun leven in de hoop op een nieuw en beter leven. Zolang je betaalde, werden er geen vragen gesteld in de kliniek van Burou. De onlangs overleden Colette Berends komt ook aan het woord in deze documentaire. Een mooi en uitgebreid interview met Colette werd in 2008 gemaakt door RTV Oost.
Op een ingetogen manier portretteert Michiel van Erp de vijf vrouwen. Door de afwisselende beelden van de verschillende vrouwen te laten zien krijgen we een goede indruk van deze vrouwen en dat het niet altijd gemakkelijk is geweest voor ze, hoef ik natuurlijk niet te zeggen. De vrouwen zijn allemaal blij dat ze de operatie hebben laten doen waardoor ze nu een gelukkiger leven leiden. Deze documentaire komt voort uit Van Erps bewondering voor mensen die hun eigen dromen najagen.
Tijdens deze uitzending van Pauw en Witteman was er een interview met Michiel van Erp.
Moedige mensen! Zij jagen niet alleen hun eigen dromen na, maar moeten dat tegen krachtige stromen in doen. En met gevaar van eigen leven.
Zij kiezen niet de makkelijkste weg en verdienen heel veel respect!
Dat moet zéér indrukwekkend zijn geweest Berthi en aangrijpend ook, om te zien en te horen waar deze vrouwen doorheen zijn gegaan.
Dat zal je nog lang bijblijven denk ik.
Fijn weekend gewenst Berthi!
Over de documentaire kan ik natuurlijk niets zeggen, maar het interview met Colette Berendsen heb ik bekeken.
Zeer indrukwekkend.
Wat moet het moeilijk zijn geweest voor deze vrouwen in een tijd waarin dit alles toch een taboe is geweest.
Ik ben het helemaal met Saskia eens. Jammer dat ik niet in de gelegenheid ben de film te gaan zien.
bedankt voor deze tip Berthi
Dit kan ik mij voorstellen dat je deze film bent gaan zien om meer te weten te komen van alle achtergronden.
Met het stuk nalezen over Colette Berends kwam ik tot de ontdekking dat op haar geboortedag het 100 jaar geleden was dat In Ulrum de “afscheiding” plaats vond.
Op 13-10-1834 is Ds. Hendrik de Cock afgescheiden van de Hervormde kerk.
Nu is er op 7 juli in ons dorp een historische dag om dit te herdenken, het gaat vooral op hoe leefden de mensen toen. De soldaten moesten er aan te pas komen om alles goed te laten verlopen. Een groep dames heeft de soldatenpakken uit die tijd nagemaakt.
Er is een oude ambachtenmarkt waar wij als handwerksters ook aan deelnemen.
Inmiddels is het al traditie dat er voor div. tentoonstellingen en gebeurtenissen een merklapje wordt gemaakt op de “Groninger methode” en nu op Ulrummer grondslag. Hier een pakketje van gemaakt en maar hopen dat er belangstelling voor is.
Wil je meer over deze dag weten kijk op Ulrum 1834 en je kunt de geschiedenis uit die tijd lezen. Het is de bedoeling dat alle deelnemers ook in
kleding uit die tijd rondlopen, waar wij ook aan meedoen.
Bij een regiodag van het quiltersgilde heeft voor ons een lezing gegeven over haar leven en werk.
Een heel bizondere vrouw die ik niet snel zal vergeten.
heel kort na haar lezing is zij overleden.Hartelijke groet,Anneke
@Anneke Broos, in de documentaire zie je Collette Berends een lezing geven voor quiltsters. Ik herkende verschillende mensen van gezicht die in de zaal zaten. Misschien is dat wel een lezing geweest voor een regiodag van het quiltersgilde.