Textielpost – Ierland I

Een textielkaart uit Ierland ontbrak tot voor kort aan Textielpost. Trees van Ierssel bracht daar verandering in door gelijk zes ansichtkaarten met een diversiteit aan textiel/handwerk naar mij te sturen. Kijk en geniet mee van deze prachtige aanwinst.


Trees: ‘Helaas is deze dracht allang verdwenen. Dit was ook de enige dracht in Ierland.’

De afbeelding laat een vrouw met haar kind zien van de Aran-eilanden rond 1900.


Trees: ‘Een typisch Ierse trui. Het verhaal zegt, dat de motieven betekenissen hadden en dat men ook kon zien als er ’n visser was overleden, uit welk gezin hij kwam. Zo had ieder gezin ’n eigen steek.’

Deze Aran trui is in 1942 geschonken aan het National Museum of Ireland. Tot op de dag van vandaag zijn de Aran truien bekend en geliefd. Wikipedia zegt het volgende: ‘Een beroemd product van de eilanden is de Aran sweater, een type gebreide trui dat ook buiten Ierland bekendheid kreeg in de 20e eeuw. De trui is meestal gemaakt van ongekleurde schapenwol, en heeft verticale kabels met 4 tot 6 verschillende patronen. Meestal is het patroon symmetrisch en is hetzelfde aan de voor- en achterkant, en wordt soms ook op de mouwen doorgezet. Hetzelfde type breiwerk wordt ook toegepast in onder andere sokken en mutsen.

Een deel van de populariteit van deze trui is het verhaal dat het hier om een visserstrui gaat. Er wordt verteld dat iedere visser zijn eigen trui had, met patronen die specifiek waren voor hem, en voor zijn familie. Dit was af en toe erg nuttig, omdat men, als er een lichaam was aangespoeld op het strand, alleen aan de trui nog kon zien om wie het ging. Sommige experts zeggen echter omdat de trui zo dik en stijf is, dat hij waarschijnlijk nooit door vissers is gebruikt omdat deze voor het zware beroep te hinderlijk zou zijn.

Er is ook onenigheid over wanneer de eilandbewoners voor het eerst de truien maakten, en er wordt gezegd dat dit een eeuwenoude traditie is. Voorstanders hiervan wijzen naar een afbeelding in het Boek van Kells waarin een Aran sweater lijkt te zijn afgebeeld. Andere historici hebben een ander idee, en geven aan dat de trui een erg complex breiwerk is, dat waarschijnlijk werd bedacht in de twintiger jaren van de 20e eeuw om het eiland een nieuwe bron van inkomsten te geven.’

Vergeet niet om het ontroerende verhaal van Frouke over Mary te lezen. Mary breide de meest ingewikkelde en mooie Ierse truien. Over kabels gesproken kun je hier lezen.


Trees: ‘Hier staat de langste loom (weefgetouw) van de wereld. Bijna 43 meter lang, weegt 4 ton en er werkten 20 mensen aan.’

Het bedrijf Donegal Carpets werd in 1898 opgericht door de Schotse textielfabrikant Alexander Morton. Zijn tapijten werden al snel bekend onder de naam Donegals, vernoemd naar de plaats waar ze werden gemaakt. De goede kwaliteit van de tapijten zorgde er voor dat de bekendheid zich over de hele wereld verspreidde. Tijdens de grote economische crisis (circa 1929 tot circa 1940) werden drie van de vier Donegal fabrieken gesloten. In 1954 verkocht de familie Morton het bedrijf aan een Iers consortium, Donegal Carpets Ltd. Rond 1987 kwamen er steeds minder orders binnen door de economie en de veranderde mode. De fabriek moest noodgedwongen zijn deuren sluiten. In 1997 boden de bewoners van Donegal de regering een petitie aan om de historische fabriek te redden, met succes. In 1999 kon men weer starten met een opdracht van de Ierse regering. De originele weefgetouwen kwamen weer tot leven.

Donegal tapijten zijn onder andere te vinden in Dublin Castle, Royal Pavilion of Brighton, Eltham Palace en het Witte Huis in Amerika.


Kant mag natuurlijk niet ontbreken als we het over Ierland hebben. Trees stuurde drie kaarten afkomstig uit het Irish Lace Museum. Bovenstaande afbeelding: Carrickmacross Lace Fan, circa 1900. Hieronder Inishmacsaint Lace Collar.



Youghal Needle Lace Skirt Panel, circa 1890.

14 gedachten over “Textielpost – Ierland I

  1. Bijzonder om deze kaarten en de uitleg er bij te lezen en bekijken, de gebreide truien kende ik wel, maar de rest is nieuw… erg interessant! Dank!

  2. Ierland hoort zeker thuis in een textielcollectie. En dan direct zoveel! Wat fijn dat je deze aan je verzameling kunt toevoegen.

  3. aran truien heb ik ge breid voor een familei van 2 vlwassenen en 2 kinderen en voor nakroost en zoon. musen en wanten idem,De grote kabels wijzen op de trossen van het schip de klinere zijn voor de netten de ruitvormen gevuld met gerste korrelsteek zijn de korenvelden ingesloten door de gestapelde wallen Overigens had Schevningen ook en truien patroon per familie, Inderdaad ter herkenning van een verdronken visser, indien hij werd gevonden, De gouden oorringen van de vissers waren de begrafenisverzekering, verder genoot ik ook van de overige handwerken het kantwerk is super, maar ikdenk dat , omdat ik die kunst niet machtig ben ik er minder interresse in toon, foei toch basje . groeten en weerneen grauwe dag, basje

  4. De Ierse breipatronen zijn natuurlijk bekend .Ze zijn en blijven prachtig.
    Maar dat Ierland ook prachtig kantwerk produceerd,wist ik niet.Het doet niet voor Brugge onder,ik vind het schitterend om naar te kijken.

  5. Wat weer een prachtige informatie.
    De visserstruien werden echt door de vissers gedragen.
    HenriƩtte van der Klift heeft heel veel onderzoek gedaan naar de Nederlandse visserstruien en daar het boek over geschreven.
    NEDERLANDSE VISSERSTRUIEN met breipatronen.
    In mijn boek ligt een handgeschreven papiertje.
    Truus heeft navraag gedaan bij verschillende oude dames uit Zoutkamp die de truien vroeger breiden. Zoutkamp als vissersdorp had ook een eigen motief.
    Helaas alleen uit de herinnering, geen oude truien.

  6. Dat is een prachtige aanvulling voor je textielpost. Mooi verhaal over de prachtige Aran-truien.

  7. Prachtige kaarten. Ik moet zeggen dat het kantwerk mooier en fijner vind dan uit Brugge Wist ook niet dat er Ierse kant bestond. De schipperstruien zien er schitterend eruit. Hier val je als een blok voor. Of ze nu wel of niet afkomstig zijn van echte schippers blijft natuurlijk de vraag. Ze worden wel loodzwaar wanneer je er mee in water valt.

  8. k Heb vroeger ook wel schipperstruien gebreid,Zie het bekende boekje over Nederlandse visserstruien!
    Maar hoe pachtig is de foto van de Ierse vrouw met haar kindje.Goed voor een schilderij.Zo uit het leven gegrepen! Dout.

  9. Berthi wat een mooie blog en wat een prachtige textielkaarten! En wat leuk dat je de link naar Ol’Mary er nog een keer bij zette. Las hem zelf nog een keer en direct was er weer de glimlach bij de herinnering aan haar. De truien dragen we ook nog steeds natuurlijk. Dankjewel!
    Ik ben nu aan het pakken om weer even naar NL te komen en moet tot mijn schande vertellen dat ik in heel Hongarije geen aanvaardbare textielkaart heb kunnen vinden. Straks in Nl ga ik smokkelen en zelf een kaart maken, want foto’s genoeg die ervoor in aanmerking komen. Misschien wel een gat in de markt! Er komt dus echt iets aan hoor!

  10. Dank je wel Berthi voor deze prachtige kaarten en verhalen. Dat verhaal van Frouke las ik voor het eerst. Fantastisch zulke persoonlijkheden. Nogmaals dank je wel. Anneke Landeweer.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *