Mieke: ‘Vanuit ’t land met de Yaks-Yunnan, West-China, de hartelijke groet van Mieke. Helaas, in Lijiang zit bij elk winkeltje wel ’n meisje te weven, maar er zijn geen postcards van. Maar deze oude mannen lopen bij speciale rituelen er ECHT zo bij!’

De oude mannen die je op de kaart ziet zijn Dongba priesters van het stadje Lijiang dat op 2400 meter hoogte ligt aan de rand van de Himalaja. Grote verandering ontstond toen de Unesco in 1997 het stadje met de titel ‘Wereldcultuurerfgoed’ onderscheidde. Daardoor kon de oude architectuur van de sloophamer worden gered. Maar tegelijk worden elke dag duizenden toeristen naar de plaats gelokt. De kennis van de sjamanen/priesters, de kunst van het voorspellen, de gezangen en de legenden van de Naxi en de meer dan 360 riten die voor alle levenssituaties worden gebruikt, worden in kaart gebracht. Het is de bedoeling de taal (Dongba) en de cultuur van de Naxi weer ‘onder het volk te brengen’.

Het Dongba-schrift telt 2000 pictogrammen, onder meer duivels die met een dolk zwaaien, reuzengrote vogels en wilde tijgers. In de Naxi-samenleving leren alleen de priesters/sjamanen dit schrift. Onder Mao en de Culturele Revolutie (1966-1976) werd het Dongba haast uitgeroeid en werden duizenden manuscripten vernietigd. Naar schatting zijn er niet meer dan 60 sjamanen die de taal beheersen, meestal zijn ze ouder dan 60 jaar. Sinds 1981 worden er leergangen ingericht om jongeren in de taal en de godsdienst in te wijden. De opleiding duurt zeven jaar.