Majo: ‘Voor mijn werk was ik medio januari in Londen. En ondanks mijn griep kon ik toch nog tijd vinden om even in het Victoria and Albert Museum langs te gaan. Favoriet is de textile study room en ik was net op tijd. In maart wordt de study room gesloten en verplaatst naar Blythe House in de wijk Kensington Olympia. Daar komt blijkbaar vanaf 2013 een groot (studie)centrum voor textiel. Op de V&A site bij de study rooms vind je meer info.’
Op de kaart zie je een stomacher van zijde, die met de hand genaaid en geborduurd is. Er is kleurrijke borduurzijde en zilverdraad gebruikt. Datering: 1730-1750. Hier zie je nog een afbeelding van deze stomacher.
Een stomacher is een driehoekig ‘kledingstuk’ dat werd gedragen om het voorste open gedeelte van een jurk op te vullen. De stomacher maakte onderdeel uit van de modieuze jurk van circa 1680 tot 1780.
Nu we toch in het Victoria and Albert Museum zijn lopen we ook nog even met Anneke SK mee die ons meer fraai borduurwerk laat zien.
Anneke SK: ‘Een schattig geborduurd nachthemd. Op de mouwen en de bovenpas zijn met fijne steelsteekjes en stiksteekjes figuurtjes uit de natuur geborduurd. Waarvoor zal het ooit bedoeld zijn geweest? Heeft een jong meisje het gemaakt voor haar huwelijk? Of is de betekenis veel somberder, het doodshemd dat al jaren klaar lag in de linnenkast of in die tijd linnenkist. Kasten waren er nog niet zo veel. Kisten waren veel gemakkelijker. Vorsten en adel reisden van kasteel naar kasteel tot de orde hersteld was, de voedselvoorraad op en de bossen aardig leeggejaagd. De inventaris zoals meubels en tapijten werd op karren geladen en door de eigenaars meegenomen van verblijf naar verblijf. Later is men pootjes onder die kisten gaan zetten en ziedaar de kist werd een kast.’
Bij elk nieuw logje , wanneer ik hier binnenkom heb ik voor mijzelf een spontane reactie .
Vanochtend : Ooh wat is dit mooi . De kleuren strelen mijn ogen !
Echt Engels de prachtige bloemmotieven .
Ik meende het kledingstuk al te herkennen , maar had er niet de juiste benaming voor .
Hoe noemen we dit eigenlijk in het Hollands ? Wel een praktis kledingstuk als je er meerdere hebt bij een goede basesjapon , kun je je steeds anders kleden .
In deze tijd hebben wij onze sjaaltjes in allerlei kleuren en motieven , even snel omknopen en zie daar !
De colletjes die we wel eens maakten gebreid of genaaid om in een bovenstuk met lage hals te dragen .
Nog even over de Engelse benaming STOMACHER , dat brengt mij weer naar Twente , ze zeggen : ik hebt in mien stomuch , ik heb het in mijn lijf als ze zich niet goed voelen .
De andere borduurwerken zijn ook heel mooi in Engelse stijl .
Het nachthemd is om heerlijk in te dromen .
Bij de detailfoto raak je niet uitgekeken .
Tegenwoordig is de mens maar gauw tevreden met de tricotage nachtshirtjes .
Zit natuurlijk lekker .
Vlak na de oorlog , ik de dagen moest doorbrengen in bed of ruststoel , kocht moeder voor me 2 nachtponnen in zalmkleur met een geplooid frontje en kraagjes mooi af gewerkt met kant , mooie sluiting met parelmoer knoopjes . Ze kocht het op de bazaar die gehouden werd door de kerk .
De nachtponnen waren geschonken door de barones , die ze had laten maken door haar huisnaaister . Ik was zo trots met m,n nieuwe nachtgoed en het werd ik zou zeggen zuinig gedragen . Overigens overdag kleedde ik mij altijd gewoon aan dat gaf tenminste niet een ziek gevoel .
Zo kan een logje een mens weer terug voeren naar tijden van langgeleden .
Is zeker dat dit een nachthemd is en niet een trouwhemd? Dat werd alleen dan en op hoogtijdagen gedragen. Ik moet denken aan de Zweedse schrijfster Soederholm. Zij laat een aanstaand bruidje, dat geen zin heeft in haar huwelijkspartner, omdat ze verliefd is op een ander, uiteindelijk een heel eenvoudig borduurwerkje op het “hemd” van haar aanstaande borduren, leidelijk verzet, want dat hoorde natuurlijk haar meesterwerk te zijn. De titel van het boek ben ik vergeten en ik heb teveel boeken van die schrijfster om het op te zoeken, maar het meisje heettte Marit of Lisbet.
leuk verhaal en het borduurwerk op het hemd is super.
Ik had voor netjes een zwart jurkje en dat had een namaak wirblousje eeronder , precies op de menier van het engelse, super geborduurde deel van de japon. met een kraag en vooratikje en dat ging met twee bandjes samengeknoopt op de rug. fijne dag basje
Prachtig borduurwerk. En wat goed om te weten dat de textielafdeling van het V&A zal gaan verhuizen.Een reisje in 2013 waard. Geweldig om deze mooie dingen op het computerscherm te krijgen. Hoe wordt de textielpost naar Berthi verstuurd? Als attachment bij een email?
GENIETEN van de textielpost en meer !!!
Wat mooi allemaal. Dat hemd, waarvoor het dan ook bedoeld is, is zo fijntjes geborduurd. Het lijkt wel getekend met een heel fijn potlood.
@Gerrie, ik kon geen Nederlands woord bedenken voor stomacher. Bestaat er wel een Nederlands woord voor? Misschien is het ergens terug te vinden in de kostuumgeschiedenis. Maar vandaag geen tijd om de boeken in te duiken. De huishoudelijke plicht roept!:-)
@dutch margreet, misschien bedoel je het boek Alle geluk op aarde van Margit Söderholm. In dit verhaal komt Lisbet Tolfmans voor.
Ik mag aannemen dat in het V&A Museum een beschrijving was te vinden bij dit nachthemd.
@basje, leuk verhaal!
@Anne, de bovenste afbeelding is een ansichtkaart die ik toegestuurd kreeg. Die scan ik en vervolgens plaats ik de kaart op mijn blog.
De mensen hebben mijn adres om een kaart naar mij te sturen. Daarna stuur ik een kaartje retour.
Bij textielpost gaat het om een enkelvoudige kaart waar een afbeelding op staat die iets met textiel te maken heeft. In de breedste zin van het woord. De kaart wordt verstuurd uit het desbetreffende land, met een postzegel van dat land erop, en een stukje tekst.
Je kunt mijn adres vragen door een berichtje te sturen via het mailformulier dat linksboven op mijn blog is te vinden.
@Mien B., weet je dat ik door textielpost ook zoveel leer. Ontzettend leuk!
Berthi een paar suggesties:
maaglap zit dicht bij het engelse stomach
borstlap (ik dacht even aan een borstrok ☺)
frontje want dit komt aan de voorkant
Wat een mooie post is dit weer! OOk in het V&A museum genieten. Ben er jaren geleden ooit geweest. Toen vond ik het daar ook zo mooi. Hebben ze daar geen uitschuif wanden waar allerlei borduurwerk in zit? Of had het Fries museum dat ook? Misschien verward ik ze wel.
lAAT NU NET IN DE LAATST UITGEPAKTE DOOS EEN PRACHTIG BOEK TEVOORSCHIJN KOMEN :
NEEDLEWORK AN ILLUSTRATED HISTORY
AANDACHT VOOR HANDWERK UIT VELE LANDEN
O.A.NEDERLAND
HET IS EEN UITGAVE VAN PADDINGTON PRESS LTD
NEWYORK & LONDON
EEN HEEL ZWARE DIKKE PIL
HEB ER AL IN GEBLADERD , MAAR TE WEINIG TIJD DOOR ALLERLEI GEREGEL
WAT EEN RIJKDOM , SOMS VERGEET JE WAT JE BEZIT , MAAR BIJ HET ZIEN OH JA . . .
Gerrie@ wat een verrassing dat je dit mooie boek nu net uitgepakt hebt. Heel wat uurtjes kun je hier van genieten en kijken naar alle mooie technieken.
Dit werkelijk een plaatje. Ik zat ook aan een borstrok te denken als nederlandse benaming. Maar hoe het ook heet het ziet er schitterend uit.
@Gerrie je hebt vast een schatkiswaar allemaal mooie dingen uit wordt getoverd.
Marit is de hoofdfiguur uit het boek “Als er dauw hangt komt er regen”.
Over een andere, tegenstribbelende, bruid lees je in de saga “De Anckarbergs”.
Heerlijke boeken van Margit Söderholm. Helaas zijn deze boeken alleen nog antiquarisch te koop.
Groetjes,
Anneke SK
@ine, mmmmmm, borstlap lijkt me zo gek nog niet!
@Marijna, ik ben nooit in het V&A Museum geweest, maar ik dacht wel dat ze daar heel veel lades hebben waar textiel in ligt opgeborgen. En alles is te bekijken.
@Gerrie, prachtig! Jij hebt je dag nuttig doorgebracht!
@Anneke SK, jij kent praktisch alle boeken! Of je ze nu onlangs of lang geleden hebt gelezen, jij onthoudt alles! Knap hoor!
Natuurlijk kon ik het niet laten om te gaan spitten en steeds kwamen er meer boeken op tafel .
In mijn boek van hierboven zal ik maar even zeggen staat in het Hollanse gedeelte een quilted stomacher als Zaans stikwerk genoemd , Costume Museum The Hague .
Dat museum is al lang geleden over gebracht naar het Gemeente museum .
Het is een bekend plaatje en doet bij snel kijken een beetje te zien als het voorblad van een schoen ( noga een verschil , niet ?)
Dus ging ik in andere boeken nog eens naar dit zelfde plaatje speuren in de hoop op een Hollandse benaming .
Er staat ook een foto van een knottedoek , en dit gewoon zo genoemd ( Openlucht Museum )
Ook nog een Friese merklap / 1752
Fries Museum leeuwarden
Spitten is best spannend !
@Gerrie, neuzen en spitten in boeken is heerlijk! Je doet altijd weer nieuwe ontdekkingen.
Ik denk dat er gewoon geen Nederlandse benaming voor is. We houden het bij stomacher!
De ‘lades’ met textiel in het V&A stonden in de Textile Studyroom die vanaf maart gesloten is. Je kon een lade eruit halen en zo heel dicht bij het textiel en borduurwerk komen om het te bestuderen en ook fotograferen (maar nog wel achter glas). Ik kwam er graag en ben erg benieuwd naar het nieuwe textielcentrum.
Misschien is er m.b.t. de stomacher een parallel te trekken naar de klederdracht met zijn Marker Bauwtjes en Axelse kralenbeuken bijvoorbeeld.
ik had nog nooit van een stomacher gehoord. weer wat geleerd.
prachtig hemd!
een ander woord dat werd gebruikt voor stomacher in de tijd van de edelen
was een gourgandine
werd over de wambuis of bloes gedragen….
groetjes Ester
@ester, dank je, weer wat geleerd! Ik kende het woord gourgandine niet.