Miho Sakato uit Tokyo is in Nederland en vanmiddag was ze samen met haar Japanse vriendin Masami, die in Nederland woont, en Pascale die je van dit boek kent, bij mij op visite. Het was een erg gezellige middag waarbij onder andere Nederlandse en Japanse tradities ter sprake kwamen. Miho bracht voor mij uit Japan het masker van Oni mee en een doosje geluksbonen. Wat hebben zij met elkaar te maken? Het verhaal gaat als volgt: Tijdens de wintermaanden in Japan zit iedereen veel binnenshuis en daardoor min of meer opgesloten. Oni, een duivel met lange nagels, wilde haren, woeste blik en twee horens op zijn voorhoofd, jaagt op de zielen van mensen die slechte dingen hebben gedaan. Hij kan vliegen en draagt tijgerhuiden. Op 3 februari (Chinees Nieuwjaar) werd het begin van het voorjaar gevierd in Japan, dat gepaard gaat met het verdrijven van Oni. Mensen gooien sojabonen naar buiten en schreeuwen: ‘Oni wa soto! Fuku wa uchi’ – ‘Demonen eruit! Geluk erin’. Op deze dag bestaat de maaltijd uit sojabonen. Je eet zoveel bonen als je leeftijd is, plus één.
Doosje sojabonen met daaromheen een papieren wikkel waarop geluksbonen te lezen staat. Het bovenste teken staat voor geluk, het onderste voor bonen.
De doosjes met sojabonen kun je in Japan alleen rond deze tijd kopen. Het is te vergelijken met onze pepernoten die in principe alleen tijdens de Sinterklaasperiode te koop zijn. De sojabonen kun je net als de pepernoten eten, maar je begrijpt dat ik dit niet ga doen. Het verhaal moet voor mij compleet blijven.
Miho, Masami en Naomi maakten het boek Nederland, mijn interieur en Pascale, en haar familie.
Ah, ik zie een konijn aan de zijkant van het bonendoosje. Het jaar van het konijn is immers begonnen.
Ik zou benieuwd zijn hoe de bonen smaken en er ééntje proeven. Het lijkt me een kleurig suikerlaagje. Zoiets als de gesuikerde pinda’s, maar dan kleurrijker.
@Saskia, bij een aantal bonen zit een suikerlaagje omheen en moeten lekker zijn, toch vind ik het zonde om het doosje open te maken!:-)
Zit ik nog een beetje bij te komen van de drukke dag en dan kom ik dit masker tegen , een beetje schrikken .
Japan is echt een land van veel tradities .
Maar wat zou ik dan een soja bonen moeten eten , dus ik waag mij niet aan die gewoonte . En demonen wegjagen of boze geesten dat is of was hier in ons land ook niet onbekend . Denk aan de paasvuren en veel oude tradities uit Drente de Veluwe en Overijssel .
De vele verhalen die verteld werden tijdens de avonden in de wintertijd van de spinvisites , vrouwen samen veel praten met koffie en later een glaasje .
Wij hadden een tijdlang een huishoudelijke hulp , ze kwam van een boerderij en als ze s,ochtends kwam konden we eerst haar verhalen horen over de koeien en als er een jong kalf geboren was .
De gehele bevaling werd haarfijn uitgelegd .
En zo heeft ze ons ook laten genieten van de spinvisiteavonden . Ik meen dat het eigenlijk ook begonnen is met het samen spinnen , daar was dan op die winteravonden volop tijd voor . Later werd het meer praten dan spinnen .
Toen bestond boer zoekt vrouw nog niet , maar daarvoor was er wel een Jennigiesmarkt voor de jonge boeren om aan de vrouw te komen .
Dus als de hulp kwam was er eerst een boerderijprogramma te horen voor ons .
En weet je hoe ze het noemde als de stoelen vol met spullen lagen , wij kennen dat wel overal slingert wat rond en liggen soms alle stoelen vol dat we dan nodig op moeten ruimen . Nou dan zei ze zo vrolijk alle stoelen zijn drachtig .
De boze Oni heeft mij helemaal verder af laten dwalen en kwam ik bij de witte wieven en ander gespuis terecht .
Gezellig het doosje met de geluksbonen , als je deze gelukjes opsabbeld heb je altijd nog een heel mooi doosje over plus een leuk verhaal .
Nu proberen te slapen , anders komt het zandmannetje , ook al zo,n klein spookje om korreltjs zand in m,n ogen te strooien , dus welterusten voor wie er ook nog wakker is !
Wat zul je een interessante middag gehad hebben! Internet zij dank dat je dit mag meemaken en ons kunt laten meegenieten. De site van Miho Sakato is een van de leukste die ik ooit ben tegengekomen!
Ik kan me levendig voorstellen dat je de bonen in hun waarde laat.
@Gerrie, … de stoelen zijn drachtig! Een geweldige uitspraak die ik niet meer vergeet. Gewoon kostelijk!
Voortaan kan ik met een gerust hart mijn spullen/boeken stapelen!:-)
Tegenwoordig is er eigenlijk niet veel nieuws onder de zon want alles is al eens voorbij gekomen, alleen wordt het geheel soms in een nieuw jasje gestoken en krijgt het de stempel ‘nieuw’.
Boer zoekt vrouw is min of meer afgeleid van de vroegere ‘huwelijks’markt voor de boeren.
Ik heb geen enkele uitzending van Boer zoekt vrouw gezien, wel hoorde ik van het gigantische aantal kijkers. Blijkbaar trekt het enorm, óf is de kijker super nieuwsgierig?
Aha,bij mij zijn stoelen ook nog al eens drachtig……….
mooi verhaal over de Japanse Oni e n heerlijk doosje Ik zou dat ook in tact laten, en er het verhaal bij in stoppen En drachtide stoelen hebben wij ook, Basje
@Gerrie, zoals je leest hebben we een prachtige nieuwe uitdrukking er bij op het blog!
Ik zag je reactie bij Elisabeth dus was al benieuwd naar Oni,verwachtte iets liefs, maar dat blijkt dus niet zo te zijn. Leuk en interessant verhaal. De bonen zien er heerlijk uit.
Wat een interessant bezoek had je! Leuk die uitwisseling van cultuurgebonden weetjes!
Die sojabonen zien er wel aantrekkelijk uit hoor, ik weet niet of ik er zo gemakkelijk vanaf zou kunnen blijven.
Groet,
Janny
Wist er niets van en ben aangenaam verrast!Dank je wel!
8 februari was duidelijk japan-dag. dit is ook een leuk verhaal!