Achtervolgd door gelukkige omstandigheden breng ik deze weken veel tijd door in radio- en televisiestudio’s. Gewillig onderwerp ik me aan dagbladinterviews, soms telefonisch, soms in een horecabedrijf. Fotografen richten hun lenzen op me. Dat heet tegenwoordig een fotoshoot, iets waarvan ik dacht dat het alleen topmodellen ten deel viel, maar nu blijken ook oude heren ervoor in aanmerking te komen. Gezien mijn gevorderde leeftijd word ik overal met warme zorg omringd. Men helpt me mijn jas uit en weer in, schuift stoelen tegen mijn knieholten en houdt een oogje op me als ik een trap beklim, klaar om me op te vangen. Ik kan nog net verhinderen dat mijn koffie voor me wordt omgeroerd of dat de studiohap (‘Daar komt het vliegtuigje’) me wordt gevoerd. Al die aandacht kan licht tot gewenning leiden of, kwalijker, tot verwaandheid, tot denken dat het je voortaan altijd en overal toekomt. Ik ken tal van voorbeelden van sterkere geesten dan ik die daarvoor bezweken zijn. Wil ik niet verweken, is het raadzaam dat ik niet te lang in het warme bad van de publiciteit verwijl, anders raak ik nooit meer gewoon aan de doorgaans koele werkelijkheid. Televisiestudio’s vervreemden je al snel van de dagelijkse wereld. …
Zo begint afgelopen zaterdag (22 januari) de column van Remco Campert in de Volkskrant. Het nieuwe jaar is goed begonnen voor hem. Begin januari won Remco Campert De Gouden Ganzeveer, een onderscheiding die elk jaar wordt uitgereikt aan een persoon of instituut vanwege zijn of haar grote betekenis voor het geschreven en gedrukte woord in Nederland. Kort hierna wordt bekend dat zijn roman Het leven is vurrukkulluk eind oktober centraal staat tijdens de zesde editie van de nationale leescampagne Nederland Leest. Dan zijn we er nog niet. Vandaag is het Gedichtendag en op uitnodiging van Stichting Poetry International en Stichting Lezen Vlaanderen schreef Remco Campert de Gedichtendagbundel 2011. De bundel bevat zo’n tien nieuwe gedichten en is vanaf vandaag voor € 2,50 te koop in de boekhandel. De gedichten uit de gedichtenbundel Een oud geluid kun je hier beluisteren.
Afgelopen vrijdagavond brak Remco Campert zijn schouder tijdens een val van de trap in zijn woning in Amsterdam. Blijkbaar was er niemand aanwezig om hem op te vangen! De 81-jarige schrijver en dichter werd naar het ziekenhuis gebracht, maar gelukkig vielen de gevolgen van de valpartij mee. Remco Campert is weer thuis en zijn arm zit in een mitella.
Remco Campert was op 18 januari te gast bij De wereld draait door. Kijk hier naar het interview.
gelukkig zit zijn geest in zijn kop en niet in zijn schouder……………
XXXm
Het leven is vurrukkulluk…gelezen voor de lijst heel lang geleden. Verder ken ik Campert alleen van de column CAMU, ook al weer lang geleden, in de volkskrant. Het gedicht van zijn vader is een van de gedichten die ik echt mooi vind. Ik ben geen gedichtenmens.
Geweldig zoals hij dat beschrijft…dat zorgen voor een oude man. Zelfs de koffie omroeren…iets waar ik altijd een verschrikkelijke hekel aan heb – als een ander dat dus doet voor me. Het overkwam me een of twee keer…en ik was verbijsterd!
Goed dat Campert is gekozen voor Nederland Leest…eerlijk gezegd heb ik hem nog nooit gelezen, zélfs niet voor de lijst.
geweldige schrijver en dichter!
ik dacht dat CAMu gestopt was in de volkskrant of was dat tijdelijk?
Hem werd vaak verweten te luchtig te schrijven ,evenals Kees van Kooten ,terwijl het beiden schrijvers/observators van wereldformaat zijn….
Goeie berichten allemaal ,zeker als ie ook snel herstelt.
ook zo leuk dat beide vrouwen samen een boek hebben geschreven:
http://blogs.rnw.nl/klaretaal/2010/09/03/cest-la-vie-deborah-campert-en-barbara-van-kooten/
laat elke dag gedichtendag zijn!
en kennelijk ging hij er idd vanuit dat een beschermende engel hem ook op trappen zou begeleiden …
Uiteindelijk verstandig geworden heeft de commissie Nederland Leest een leuk boek uitgekozen.
Het leven is Verrukkellijk is voor iedereen en door iedereen leesbaar, ik denk dat veel leeskringen hier veel plezier van zullen beleven. Let op: sommige bibliotheken bieden in de Nederland Leest periode een pakketje voor de leeskringen met boeken, leeswijzer en aanverwant.
Campert behoort niet echt tot mijn lievelingsschrijvers. Maar natuurlijk heeft hij zijn sporen ruimschoots verdiend.
Daarom is het terecht dat Het leven is verrukkuluk werd gekozen door Nederland Leest.
Groetjes,
Janny
@Hilly. Stoor jij je daar ook aan, dat zgn. luchtige schrijvers als minderwaardig worden gezien? Kees van Kooten behoort tot mijn lievelingsschrijvers, luchtig of niet. Ik vind het onnoemelijk knap dat schrijvers moeilijke onderwerpen luchtig kunnen benaderen. Ze plaatsen daardoor veel zaken in een gezond perspectief. Hetzelfde geldt naar mijn mening ook voor kinderboekenschrijvers. Waarom geen nobelprijs literatuur voor JK Rowling?
Wat zal Remco Campert zich eenzaam en verlaten gevoeld hebben (na alle aandacht van de laatste tijd) en dan zijn onfortuinlijke val van de trap in zijn huis.
Wij wensen hem beterschap met zijn schouder.
@mieke s, het is knap als je met weinig, ‘simpele’ woorden zoveel kunt zeggen als Campert. In elke column staan zinnen die je niet snel vergeet.