Laura Bell, een Amerikaanse kunstenares uit Michigan, werd geïnspireerd door een schilderij dat gemaakt was van pluisjes uit een wasdroger dat ze ongeveer tien jaar geleden zag in het Ripley’s Believe It or Not! Wisconsin Dells Odditorium. In 2009, met aanmoediging van haar man en een handvol pluisjes van haar wasdroger, begon ze aan Het Laatste Avondmaal van Leonardo da Vinci. Om voldoende pluisjes in de juiste kleur te krijgen kocht ze handdoeken in de goede kleur die de wasmachine in gingen en daarna in de wasdroger. De wasdroger heeft 800 uur gedraaid en Laura Bell werkte nog eens 200 uur aan het kunstwerk. De pluisjes zijn zo gebruikt zoals ze uit de wasdroger kwamen, ze zijn niet meer gekleurd of geverfd. Het meesterwerk heeft een afmeting van 4.20 x 1.20 m en is aangekocht door Ripley’s Believe It or Not!. Na de verkoop beloonde Laura Bell zichzelf met een nieuwe wasmachine en wasdroger.
Foto’s: Anthony Scipio
Hoe kom je op het idee !!!!!!!!!!!!!!!!!
Tja, met afval kun je meesterwerken maken!
Heel veel mensen verzinnen iets aparts. Wat te denken van een mozaïek van geroosterd brood:
http://newslite.tv/2010/10/19/motherinlaw-recreated-with-hug.html#
Waar mensen al geen ideen van krijgen. Ik gooi de pluisjes gewoon weg hoor! Ik ga er namelijk erg van niezen. M’n neus kriebelt al. Maar het resultaat is wel bijzonder.
wat een bijzonder verhaal!
groetjes Miriam
uit oogpunt van milieu-gebruik zeg ik nee.
kosten circa 1600 uur stroom, een stapel nieuwe handdoeken en een nieuwe wasmachine en -droger om dit project te realiseren. hm…
Over hergebruik gesproken of wat kan ik nog doen met afval .
Maar ja uiteindelijk de wasmachine urenlang laten draaien om zo nog meer pluiswerk te kunnen produceren . . .
Het is natuurlijk een geweldig kunstwerk geworden , maar toch niet om er mee door te gaan . Of je moet alle vrienden en je hele buurt gaan aflopen wil je de pluisjes voor mij sparen . Ik vind het werkelijk een heel knap werk en dan de kleuren .
Je moet er toch maar opkomen .
Ben ik nog even aan het napeinzen , wat een steekwerk komen we hier regelmatig tegen .
Het ene is nog mooier dan het andere .
En voor vandaag zijn we aan het discuseren over pluisjeskunst .
Bovenstaand kunstwerk is van een enorme afmeting , maar om het eens te proberen kun je natuurlijk een klein iniminiwerkje maken .
En hebben we niet allemaal pluiswerk en korte rafeltjes die we afknippen en in de prullebak laten verdwijnen .
Doe d,r eens wat mee . . .
Hoe het ook zij ik heb helemaal de pluisjeskriebel te pakken . Bedenk opeens dat ik al een aardig verzamelpotje heb . Voor de Kerst kreeg ik prachtige hyacinten in een glazenpotje . Het gaf met de feestdagen een heerlijk geurtje in m,n nieuwe huis . Toen ik die gezeliige gift uitpakte viel mijn oog onmiddelijk op het glazenpotje . Wat leuk om te bewaren en er iets leuks mee te doen . Vaak ben ik met de verpakking of zoals hier het potje nog blijer dan met het eigenlijke cadeau , al waardeer ik dat natuurlijk ook ten zeerste .
Dan werd ik verwend met een doosje Schoko Party , allemaal heel mooi ingewikkelde chocolaatjes het zag er bijna te mooi uit om op te snoepen . Je zou er je kerstboom mee kunnen versieren , maar die had ik dus niet .
Het fleurige snoepgoed was verpakt in een heel gezellig zeskantig doosje , dat als je het deksel eraf haalt prachtig openvalt met bij elke hoek een naar binnengevouwen plooitje . Wat een bedenksel dit doosje was natuurlijk al lang door mijn ogen gestreeld , dat begrijp je zeker wel .
Ik heb het voor me staan , wat een juweeltje . Echt om van stof na te maken en dan het deksel ook zo vernuftig kunnen openen . Ik ging met mijn zaklantaarn even in de hobbykamer , waar het nog een troep is en nog geen verlichting om het doosje te zoeken , heb ik warempel mijn zaklantaarn de batterij op laten branden . . .
Het aan/uitschuifje gaf het aan dat was niet uitgezet . De zaklantaarn is voor in noodgevallen , er is nog ergens een kleiner model gelukkig . De pluizen van deze dag hebben me toch alweer aardig aan het werk gezet . En zo al een pluizenverzamelpotje in de voorraad en een doosje waar nog wel erg veel denkwek voor nodig is en zo komt de hobbykast wel weer gevuld . Moet ook nog geordend worden . Dit waren even een paar mijmeringen allemaal naar aanleiding van heul veul pluisjes . Het kopje thee heeft al gesmaakt en nu ga ik aan een heerlijk ontbijtje beginnen .
Mijn pluisjes zijn niet zo mooi van kleur, altijd grijs of blauw.Of ik moet alle kleuren echt op kleur sorteren…. Maar wel een grappig idee. Je moet alleen niet allergisch zijn voor stof als je dit schilderij van dichtbij bekijkt,haha.
Prachtig gemaakt, maar krijgen jullie van die gekleurde pluisjes in de droger? Die van mij zijn altijd grijs en heeeeeel erg fijn. Of zou dat komen doordat het meestal niet om nieuwe spullen gaat?
Vind het heel bijzonder.
Wat ik wel wat jammer vind is dat de pluisjes ‘met opzet’ gemaakt zijn. Het had voor mij nog bijzonderder geweest als ze gewoon jaren pluisjes had verzameld, die er toch zouden komen van het wassen en drogen, en daarmee aan de slag was gegaan.
Nu is het was en droogproces gedaan voor de kunst.
Ben het met Tijm eens dat het mooier was geweest als het ontstaan was uit een jarenlang verzamelen van de pluisjes. Misschien zouden de kleuren dan ook wat subtieler zijn geweest. En inderdaad uit energie-oogpunt is dit ook niet een aanrader!
Voor doorzettingsvermogen en inzet heb ik bewondering, maar van het resultaat ben ik niet ondersteboven.
Wat een verkwisting, zowel van textiel en elektriciteit als van brood.
Alternatieven: begin op je tweede met het sparen van PER ONGELUK afgebroken (kleur)potloodpunten. Je bouwt een leuke bonte verzameling op waar je iets leuks mee kunt maken of die je in een glazen pot stopt die je ergens neerzet ter decoratie.
Hetzelfde kun je doen met garenrestjes, afgeknipte stofhoekjes (quilters!)
Kost allemaal niks en gebruikt niks van onze grondstofreserves.
Mijn eerste reactie was ook hoe kom je op het idee. Mijn tweede reactie was, weet je hoeveel energie je verspilt. Buiten dat om is een nieuwe wasmachine en droger ook niet goedkoop. Van de week net een nieuwe printplaat in de wasmachine laten zetten dat was een aardige duit uit mijn zakje. Gelukkig hebben we een goede buren zodat mijn wasgoedberg niet al te groot werd.
waanzin , een wasmachine een stapel handdoeken , die ke eigenlijk niet nodig had en dan is het nog een, in mijn ogen niet eens mooi van kleur. veel te hard. fijne zondag basje.
hoorde het vaag tijdens een dutje, dus het is waar !!
knap gedaan.
Oo daar zou ik met mijn neus bovenop willen om dat te zien.
Maar voel (nog) niet de inspiratie om pluisjes te sparen !!;-)
Op deze zonnige zondagmorgen geef ik als reactie.
“Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren”.
Weer een nieuwe uitvoering van het laatste avondmaal.
Ik verlang nu al weer naar het voorjaar de was weer lekker wapperend aan de waslijn.
Dit doet me denken aan het verhaal dat één van onze exposerende kunstenaars van vorig jaar vertelde toen we van écht afval gemaakte kunst presenteerden in onze galerie. Ze had prachtige sieraden gemaakt van de bodempjes van colablikjes. De CocaCola Company zag daar wel wat in en vroeg haar een serie ervan te maken. Wilde ze wel doen, maar dan had ze dus veel blikjes nodig. Of CocaCola die kon leveren….jawel hoor! En wat kreeg ze thuis bezorgd? Een krat vol blikjes,maar, jullie raden het al: die zaten al vol Cola, moesten dus eerst allemaal leeggedronken worden. Zoiets heet geloof ik: de plank misslaan. Ze heeft de blikjes terugbezorgd met een uitleg erbij…CocaCola snapte er niks van!
Een “odditorium”. Rariteitenkabinet zouden wij zeggen denk ik. Raar dat wij er een echt woord voor hebben en veel te weinig van dit soort “kunst”. Hmmmm. Moeten we wat aan doen. Niet per se met pluisjes, hoor. Die merklapjes met het rare alfabet zijn een mooi begin voor een rariteitenhandwerkkabinet.
Bijzonder verhaal hoor!
Mooi om al jullie reacties te lezen. De energierekening in huize Bell zal behoorlijk hoog zijn geweest, maar wat te denken van al die kerstverlichting buiten die mensen ruim een maand laten branden? Dat vind ik nu ook zo’n verspilling!
Het idee om de pluisjes te gebruiken voor een wandkleed is bijzonder en of je het mooi vindt is een kwestie van smaak.
Misschien ben ik een van de weinigen die geen wasdroger heeft. Ik hang de was altijd op een droogrek, wel binnen. Ik wil weer geen waslijn in mijn tuin!:-)))
@Jolanda, het idee van een rariteitenhandwerkkabinet vind ik super. De merklapjes met het zogenaamde nieuwe alfabet zou inderdaad een start kunnen zijn.
@Mieke S., ik denk dat er ook heel veel brood word weggegooid! Zonde, zonde!
Zodra bij mij schimmel op het brood komt, verdwijnt het in de container want ziek worden van bedorven voedsel willen we niet!:-))
Als je uitgekeken bent op Het Laatste Avondmaal dan is er voor de liefhebbers op onderstaande site een Marker borsikkie te zien uit mijn verzameling:
http://sakatodesign.blogspot.com:80/
Tja, het kan … echt mooi vind ik het niet en de redenen die hierboven al door meerdere lezers gegeven zijn i.v.m. verspilling van energie onderschrijf ik ten volle. Ja Berthi, we verspillen ook energie met kerstverlichting, brood en nog veel, veel meer, het is allemaal niet goed. Daarom is het goed als we elkaar erop wijzen en elkaar tot nadenken stemmen.
Vaak denk ik, als ik de pluis weggooi, daar zou je wat mee kunnen doen. Maar een Laatste Avondmaal? Daar was ik toch niet opgekomen ;-))
Bij mij zou het trouwens een sober avondmaal worden. Blauwe pluizen van de spijkerbroekenwas, witte pluizen van de handdoekenwas en een onbestemde grijzige kleur van de rest. Ik zou zeker geen onnodige aankopen doen en niet onnodig de droger laten draaien.
wat doen mensen toch merkwaardige dingen!
ik heb geen wasdroger dus ken het fenomeen wasdrogerpluisje niet … maar of dat een gemis was???
Van je BORSIKKIE worden we toch een stuk blijer !!!
wat een pluisje(s) al niet teweeg brengt !!
heb geen droger dus ik ga wat anders doen !!;-)
@marian’ne m, we kunnen elkaar de hand geven want ik heb ook geen wasdroger. Geen pluisjes te bekennen hier!:-)
Wat er bij mij uit de wasdroger komt is meestal een flinke plak grijsblauwe pluisjes goed om een kussen te vullen.ik wil wel vertellen dat ik heerlijk heb genoten van jullie reactie op het avondmaal volgens mij kan je hem beter borduren lijkt mij wel goedkoper
@Yvonne,… of Het Laatste Avondmaal uitvoeren in snippertjes stof of een meesterwerk maken van de mini afvalborduurdraadjes!:-)
Ik heb ook geen wasdroger…bij mij doet dat Jan de Wind 😉
Als het nou pluisjes waren die ze hier en daar van de prikkeldraad had afgeplukt, achtergelaten door de schapen!!!
Je moet het maar bedenken! Wel heel origineel maar ook energieverslindend…
Dit bedacht ik en toen ging ik alle reacties van anderen lezen…
helemaal mee eens dus!
even over die wasdroger die zo lang heeft gedraaid, wie zegt dat dat ding uren achter elkaar heeft gedraaid.
Misschien heeft ze zich tussendoor er mee afgedroogt, de vloer gedweild, gewassen ed en toen weer in de wasdroger.
Ik ben een geweldige geitewollensok, maar soms gaat dat zeuren over verspilling wel heel erg ver.
Geniet van creativiteit!