Live bloggen vanuit het Textielmuseum



Bij de ingang van het Textielmuseum zie je links deze prachtige bank en rechts kom je Miet van Puijenbroek tegen.

Het is 11.15 uur in de ochtend en je bent niet gewend om rond deze tijd een nieuw berichtje van mij te lezen, maar vandaag is het een bijzondere blogdag. Ik ga live bloggen vanuit de bibliotheek van het Audax Textielmuseum. Wat houdt dit in? Door middel van korte verslagen ga ik je op de hoogte houden van wat ik aan indrukken en informatie op doe in de vernieuwde bibliotheek van het Textielmuseum en ik ga een kijkje nemen bij de activiteiten. Ik zal niet vergeten om foto’s te maken.



Na een hartelijke ontvangst door bibliothecaris Jantiene van Elk ga ik nu op verkenning uit. Zodra ik een berichtje en foto’s klaar heb, plaats ik het direct op mijn blog. Hiervoor zal ik geen nieuwe log openen, ik ga verder onder dit berichtje.



Uit het depot (11.30 uur) worden twee stalenboeken gehaald van de Leidsche Katoenmaatschappij. Over deze voormalige Leidsche Katoenmaatschappij wil ik je graag meer vertellen.



L.A. Driessen was een van de directeuren van de voormalige Leidsche Katoenmaatschappij die een collectie bijeenbracht waar het Textielmuseum in 1958 zijn verzameling mee begon. Deze collectie is van internationale betekenis met betrekking tot de historische ontwikkelingen van het textielverven en bedrukken. Behalve historische voorbeelden van katoendruk, batiks en dergelijke, behoort hiertoe ook een belangrijke verzameling publicaties die onder de bibliotheekcollectie vallen.



Felix Driessen (1855-1936) was het oudste kind van Peter Driessen, directeur en mede-eigenaar van de Leidsche Katoenmaatschappij, en Emma von Forchenbeck. Op 17-jarige leeftijd behaalde Felix zijn HBS-diploma. Na zijn schooljaren werkte Felix een jaar in de fabriek om zich wegwijs te maken in de verschillende technieken als weven, bleken, verven en drukken. Na dit praktijkjaar volgden twee jaar theorie aan de Chemie-Schule te Mülhausen in de Elzas om daarna definitief terug te gaan naar Leiden. Zijn theoretische kennis kwam hem goed van pas. De opkomst van de synthetische kleurstoffen, die de meekrap en later de natuur-indigo gingen vervangen, stond voor de deur. In 1887 trok zijn vader Peter Driessen zich terug uit de directie van het bedrijf. Zijn beide zoons Felix en Carl namen het roer over. Na een brand in 1897, waarbij het hele fabriekscomplex van de drukkerij en ververij werd vernield, vond een nieuwe start plaats met de meest moderne machines. Vrij snel braken er moeilijke jaren aan. In 1902 was er een enorme prijsdaling van het katoen dat grote verliezen veroorzaakte. Hetzelfde gebeurde in 1911, en tijdens de oorlogsjaren 1914-1918 stond de export bijna stil. Na de oorlog kon men het bedrijf niet meer terugbrengen naar zijn oude niveau. Enkele betere jaren volgden nog wel, maar in 1932 moest de productie stopgezet worden en in 1936 was het faillissement een feit.

In 1888 trouwde Felix Driessen met Virginie de Fremery. Samen kregen zij drie zonen. Na het overlijden van Virginie Driessen-De Fremery hertrouwde Felix met Cornelie Herckenrath in 1895. Zij kregen twee zonen. L.A. Driessen uit Leiden was dus waarschijnlijk één van de vijf zoons van Felix.

L.A. Driessen schreef de volgende artikelen:
– Een patroonsfeest van katoendrukkers voor honderd jaar, Leidsch jaarboekje (1939).
– De techniek van het Javaansch batikken, De Tex II (1952).
– Beknopte systematische bibliografie van de geschiedenis der textieldrukkerij, De Tex II (1952).



Myrthe, Birte en Lois zitten in groep 6 van De Klimboom in Eindhoven. Vandaag zijn ze naar het Textielmuseum gekomen om leuke workshops te volgen. Om 12.00 uur praat ik met de drie jonge dames.

Wie is op het idee gekomen om vandaag naar het Textielmuseum te gaan?
Myrthe: ‘Mijn moeder had het idee en toen heb ik mijn vriendinnetjes Lois en Birte gevraagd om mee te gaan.’

Komen jullie vaker in dit museum?
Lois: ‘Het is niet de eerste keer dat wij hier zijn. We zijn al zo’n drie keer hier geweest.’

Wat hebben jullie al gedaan?
Lois, Birte en Myrthe: ‘We hebben een lint en een gebreide sjaal gekregen en we hebben een zakdoekje laten borduren.’

Wat vinden jullie van het Textielmuseum?
Lois, Birte en Myrthe: ‘Leuk en interessant en dat je vooral zelf dingen kunt doen.’

Maken jullie thuis ook leuke dingetjes?
Myrthe: ‘Ik maak knooparmbandjes.’
Birte: ‘Ik doe wel eens borduren en een beetje breien, maar dat vind ik nog best moeilijk. Wel doe ik vingerbreien.’
Lois: ‘Ik heb een cursus in het Van Abbemuseum gedaan. Daar heb ik poppetjes gemaakt. Op school werken we soms met z’n drietjes en maken dan bijvoorbeeld een spandoek.’

Wat is het leukste wat je tot nu toe hebt gedaan?
Lois, Birte en Myrthe: ‘Het was leuk om de brei- en borduurmachine te zien.’

Inmiddels is het tijd om een sokpop te gaan maken. Laat in de middag komen de drie jonge dames naar de bibliotheek om enthousiast het mooie eindresultaat aan mij te laten zien.



Links zie je Myrthe, in het midden zit Lois en rechts zie je Birte.



Vandaag laat beeldend kunstenaar Chantal Rens zien hoe haar zakdoektekeningen tot stand zijn gekomen. Op tweedehands zakdoekjes geborduurde spontane, ‘automatische tekeningen’. Je ziet hoe een tekening in de computer wordt omgezet in borduursteken en maakt kennis met machine gestuurd borduren. Kies een zakdoek, kleur garen en een tekening waarna de tekening machinaal op de zakdoek wordt geborduurd.



Op dit moment (14.30 uur) lopen de Limbrameisjes (Ine, Mien B. en Els) de bibliotheek binnen. Ze zoeken meteen de kast waar ze de merklap- en quiltboeken kunnen vinden. En hebben ze wat gevonden? ‘Jazeker’, klinkt het in koor. Quilting, Patchwork & Appliqué, A World Guide van Caroline Crabtree en Christine Shaw. ‘Een prachtig naslagwerk’, vertelt Mien B. Het merklappenboek van Bix Schipper-van Lottum kwam ook tevoorschijn.

Vandaag heb ik al veel bezoekers gezien met prachtige creaties. Vind je deze ketting niet schitterend?



Britt De Groot is bezig met haar studie Textielontwerp aan de KASK te Gent. Zij zit in het tweede jaar van haar masteropleiding. Haar stage heeft ze in het Textielmuseum gedaan. Vandaag werkt ze in het museum aan modules.



Het Textielmuseum heeft een prachtige ruime textielshop waar fraai textiel, boeken en kaarten te koop zijn, zoals de mooie gehaakte kakapo vogels van Margo van Dongen en de bekende theedoeken Groeten uit…





De keuze aan workshops is overweldigend, zowel voor volwassenen als kinderen. Nina (10 jaar) uit Tilburg zit in groep 7 van de Armhoefse-Akker en heeft vandaag voor de tweede keer de workshop maak je eigen zapboek gedaan. Ze knutselt graag en vaak. Ze ontwerpt haar eigen knuffels met veel kleurrijke stofjes en maakt ze zelf. De workshops in het Textielmuseum vindt ze dan ook het leukste.



Werkend in het textiellab heeft rENs de Sjaalgerei ontwikkeld. Ontstaan uit experimentele los geweven proeven. De basis van iedere stof zijn de verbindingen tussen de draden. Wat gebeurt er als je deze verbindingen gaat loskoppelen? Iedere draad wordt weer zichtbaar, wordt weer een losse draad, zodra de verbindingen verdwijnen maar tegelijkertijd het een geheel blijft.

Tijdens deze experimenten werd er op de weefmachine, tussen de proeven door, aan de lopende band theedoeken geweven. Hierdoor zat er aan iedere proeflab een rand theedoek wat ervoor zorgde dat de losse weefsels verbonden werden. Een krachtig beeld! Het theedoekdetail geeft namelijk de sjaal een verrassend element.

Vandaag kun je met rENs experimenteren op de weefmachine door verschillende garens te combineren en te weven met strakke en los geweven delen. Hiermee creëer je je eigen sjaalgerei.





Dit was mijn eerste live blogdag en ik heb ervan genoten. Ik heb veel gezien en veel niet gezien, maar vooral veel leuke inspirerende mensen gesproken, waaronder bekenden en onbekenden. Een dag om niet te vergeten. Daarbij komt dan nog eens dat de bibliotheek vandaag met 125 bezoekers heel goed bezocht is.