MarianneP: ‘We zijn in Ste Marie in het Val d’Argent (Elzas). Hier vindt ieder jaar in september het Carrefour Européen du Patchwork plaats. Het Val d’Argent is een belangrijke plaats in de geschiedenis van de Amish en één van de (vele) exposities is altijd gewijd aan de quilts van de Amish en aan de geschiedenis van hun verblijf in Ste Marie.’
Jacob Ammann werd geboren in 1644 in Erlenbach in het Simmental, Kanton Bern. De Zwitserse bisschop verhuisde in 1693 naar de Elzas. Hij wilde de ‘broeders’ van de Elzas aanmoedigen voor meer discipline in hun religieuze praktijk en een eenvoudiger manier van leven te volgen. Hij wilde dat er in plaats van eenmaal, tweemaal per jaar het Heilig Avondmaal zou worden bediend (sacramenten waren niet zo populair bij de wederdopers), ook wilde hij dat gemeenteleden die een zonde hadden begaan aan de Meidung moesten worden onderworpen. Dat betekende dat zo iemand radicaal werd buitengesloten en geen contact meer mocht hebben met de groep. Ook verbood Ammann het bijknippen van de baard en wilde hij niet dat kleding werd voorzien van moderne knopen (de ouderwetse haken en ogen waren goed genoeg). Door zijn sterke persoonlijkheid kwam hij al snel in conflict met de oude doperse gemeenschap in Sainte Marie-aux-Mines, en later met die van Zwitserland en de Palts, die uiteindelijk leidde tot een breuk. Hij vestigde zich met zijn volgelingen in de vallei van Sainte Marie-aux-Mines. Hij zelf woonde in La Petite-Lièpvre waar men denkt dat hij als kleermaker heeft gewerkt. In 1712 verliet hij de vallei en verhuisde naar een plaats niet ver van Zellwiller, in de buurt van Barr. Alle sporen van hem zijn op dit punt verloren gegaan. Hij zou rond 1730 overleden zijn.
De Amish van tegenwoordig zijn de afstammelingen van de aanhangers van Jacob Ammann; hun naam getuigt ervan. De Ammann-mennonieten kregen het zwaar te verduren in de Elzas. Ze werden Häftler (haften = hechten, blijven zitten) genoemd, omdat ze hun kleding met haken en ogen sloten, in tegenstelling tot de andere mennonieten, de knopendragers of Knöpfler.
MarianneP is inmiddels weer thuis en vertelt het volgende over het quiltfestival in de Elzas: ‘Het Val d’Argent is een dal in de Elzas waar vroeger veel zilvermijnen waren. In de dorpen Sainte Marie-au-Mines, Sainte Croix, Liepvre en Rombach is in de maand september ieder jaar (dit jaar voor de 16e keer) een groot internationaal quiltfestival. Verspreid over de vier dorpen zijn op 22 locaties (de meeste in Ste Marie) exposities van quilts uit voornamelijk Europese landen met als eregast een land uit een ander werelddeel, dit jaar was dat Korea. Wij staan dan een aantal dagen op een camping in Ste Marie en dat is ook al leuk: een camping vol quilters! Verder zijn er in een grote hal winkeltjes met quiltmaterialen (meer dan 100!) uit alle landen, voor quilters een waar Walhalla. We hebben genoten van alle bijzondere textiele kunst, want er was heel veel modern werk en ook heel speciaal werk zoals bijvoorbeeld de insecten van Saskia van Dijk. Ook heel bijzonder vond ik het borduurwerk van Marie-Thérèse Saint-Aubin. En natuurlijk raak je niet uitgekeken op de Japanse quilts, die zijn van een perfectie, daar word je stil van.’
Berthi, mijn bijdrage aan je textielpost komt ook eerdaags, nog even geduld 😉
In het laatst verschenen nummer van HZG staat een artikel over de prachtige tentoonstelling “Hands of Korea” die in Ste Marie te zien was. Ook ik heb erg genoten van de prachtige Amish/Mennonieten quilts en de geschiedenis van de Amish en de mennonieten in de Elzas. Wij hebben deze keer het bijzondere genoegen gehad een mennonieten begraafplaats te mogen bezoeken en hebben een maaltijd genoten bij een mennonieten gezin in een Ferme-auberge in een piepklein dorpje. Als altijd was het weer een mooi festival in Ste Marie. Jammer wel dat ik deze Marianne ben misgelopen 😉 ( Marianne ‘Ikorny’ heb ik wel ontmoet)
@marcella, ha leuk, nog meer textielpost! Ik houd mijn brievenbus in de gaten!
Heel bijzonder dat jullie bij een mennonieten gezin hebben gegeten en de quilts van de Amish zijn door hun eenvoud zo mooi.
Weer heel wat geleerd over de achtergronden van deze ‘broeders’. Waar kun je een probleem van maken, knopen of haken en ogen.
Jammer dat deze dames elkaar niet ontmoet hebben.
De lappendeken die deze dame aan het doorquilten is ziet er mooi uit door zijn eenvoud.
Altijd weer leuk om iets over de Amish te lezen en te zien. Het quiltgebeuren in de Elzas zou ik ook graag een keer mee willen maken. Overal zijn weer prachtige verslagen op de blogs te zien.
dat was weer genieten en wat bijleren, dank je wel Marianne en Berthi. Ik hou d ook van de amish quilts de sterren blokken zijn zo mooi.
In 1997 bezocht ik het quiltfestival in Val d’Argent. Als ik nu de verslagen lees en de foto’s erbij zie is het nog uitgebreider geworden en ik vond het toen al zeer bijzonder en indrukwekkend !
Had in Deventer op de tentoonstelling zo’n enig cake vormpje gekocht met patroontje en stof in de Amish kleuren voor een puntig speldenkussentje met een klosje er aan….in de trein zitten bekijken en thuis gekomen SPOORLOOS !!( let op de woordspeling) dat heb ik weer hoor…nu maar hopen dat die zaak ook in Ahoy staat en ze er nog meer hebben.
p.s. leuk die foto uit Frankrijk van de Amish vrouw …helemaal in stijl . Het gezicht niet op de foto !!!
Vanmorgen had ik het verslagje van Marianne P al gelezen. Volgens mij zijn jullie niet met de boot gegaan of wel? Prachtig om te zien hoe de Amisch hun patchwork maken. En zo als Lies het al aangaf een foto in stijl.
Sinds ik in “Witness” een groep vrouwen bij elkaar zag komen om samen te quilten aan een deken, terwijl de mannen een schuur bouwen, heb ik de verhalen over de Amish en hun gebruiken met interesse gelezen.
Het heeft wel iets, dat vasthouden aan oude tradities.
En het levert prachtige quilts op. Want ook al zijn ze gebonden aan strenge regels, de vrouwen leven zich helemaal uit in hun quilts.
De insecten van Saskia van Dijk zijn hier ook al eens besproken. Heel bijzonder en heel mooi!
@Lies Huizer, spoorloos… waarschijnlijk ben je het verloren in de trein. Nu de NS inschakelen als hulplijn!?
Op de ansichtkaart staat vermeld dat deze foto dit jaar is gemaakt en wel door Jacques Légeret. Inderdaad stijlvol.
@ine, een tien met een griffel voor jou want jouw geheugen is formidabel!!! De insecten van Saskia van Dijk zijn hier inderdaad al eens eerder aan de orde gekomen.
Zojuist de nieuwe HzG uitgepakt. En wat zie ik? Een artikel over de insecten van Saskia van Dijk!
Toeval bestaat niet.
Saskia, je bent me voor!!!
Ik haalde hem juist uit de bus.