Sinds 2001 is Het Wilde Oog ambassadeur van erfgoedkunst in het speelveld tussen klederdrachterfgoed, architectuur, beeldende kunst en podiumkunst. Hans Lemmerman en Inge van Run (beide Theaterschool Amsterdam) werken aan een beeldarchief waarin drie Spakenburgse klederdrachtvrouwen op avontuurlijke wijze geportretteerd worden. De dames Corrie, Hendrikje en Wijmpje Koelewijn zijn inmiddels tot ware diva’s uitgegroeid. Deze drie (schoon)zussen zijn in de foto’s en filmpjes van Het Wilde Oog het boegbeeld van een dynamische cultuur-identiteit. Ze tonen hun verbondenheid met Spakenburg in hun dracht.
Maar waarom zouden ze daarmee niet nieuwsgierig zijn naar architectuur met visionaire grondslag? Zoals het Instituut voor Beeld en Geluid in Hilversum, Theater Agora te Lelystad of het Glazen Huis te Leerdam? Alchemie is het resultaat! In het nieuwste project trekt Het Wilde Oog met haar ‘Hollandse K3’ langs stations in Overijssel met belangwekkende architectuur. Zwolle en Dalfsen bijvoorbeeld. En neemt ook Staphorster klederdrachtvrouwen mee op haar ontdekkingstocht. Foto’s getuigen van de culturele rijkdom, het theatrale potentieel en humor van deze ontmoetingen! In het Stedelijk Museum is een kleine beeldselectie te zien van werk uit de afgelopen jaren.
Diva’s in Zwolle is in het Stedelijk Museum in Zwolle te zien van 9 september tot en met 10 oktober 2010.
Wat een bijzondere combinatie, de klederdracht en mooie mannen.
Met de muis heb ik al een bezoek gebracht aan het Museum in Zwolle, een kijkje waard.
Waar zagen we dat mooie shirt van gehaakte mutsjes al eerder ….LEIDEN ??
gelukkig dat het niet bij die enkele keer gebleven is…..de dames gaan door !!
@Lies Huizer, daar moest ik ook direct aan denken. Jij maakte de foto in Leiden.
In deze log http://berthi.web-log.nl/berthi/2010/03/textielfestiv-1.html is de foto te zien.
Ik zal niet snel naar de theater gaan. Maar de kledendrachten blijven mooi. Blouse van deze man mag ook zeker gezien worden.
Leuk om deze diva,s te zien .
En nog wel op een bekend Zwols plekje .
Zo kan oude klederdracht dat nog gespaard is gebleven aan iets moois meewerken .
Er waren toch al eerder Spakenburgsedames bezig om op bijzondere wijze hun dracht in de aandacht te brengen ? Vorig jaar in tijdschschriften ?
De klederdracht groepen die nog bestaan , doen toch met veel liefde prachtig werk om het aan mensen te tonen en zorgen voor dokumentatie en het bewaren van de kleding .
Leuk hoor de Diva’s
@Gerrie, ook daar schreef ik een log over:
http://berthi.web-log.nl/berthi/2008/12/trots-over-kuiv.html
Spakenburg komt hier nog al eens voorbij!:-)
Ook hier weer vrouwen die verbindend werken!
Oud en nieuw, stof en staal, zacht en stoer.
De mooie mannenbloes had ik idd al in Leiden gezien.
In het jaarboek 2009 van de NVKKMS staat een artikel over Het Wilde Oog met prachtige foto’s.
Wat een mooie manier om de klederdrachten levend te houden.
Soms vind ik het echt jammer dat ik zo ver weg woon, ik was beslist naar de tentoonstelling gegaan.
Leuke foto’s. Vooral die eerste….daar wordt de trui uitgehaald! langzaam wordt steeds meer bloot zichtbaar 😉
Dit vind ik wel een hele bijzondere kunstuiting.
@Ine, nu heb ik de foto het nog beter bekeken.
De linkse dame denkt, daar gaat mijn breiwerk. Het truitje wordt steeds kleiner, spannend.
Dit is leuk!!! Geweldig, de combinatie van deze dames in zo’n moderne setting; onderzoekend, vernieuwend en verrassend!! Wordt ik helemaal blij van, groetjes van Lupineke
Prachtig om dwalend van foto naar foto dit te bekijken!
@Saskia, het artikel dat in het jaarboek van de Kostuumvereniging is verschenen, kun je hier lezen:
http://www.hetwildeoog.nl/pers/Spakenburg.pdf
de vrouwen hebben er kennelijk wel zin in – en ze zijn wel wat leuker & echter dan K3!
Een mooie Season een van oudere datum en nog niet weggegeven , zou ik weer eens doorbladeren . Kom ik warempel de dames uit Spakenburg weer tegen . In hun mooiste costuum met blote erg witte pootjes in het water . Ik vind het toch knap dat ze zo dit alles aandurven , om zich open te stellen naar buiten .
Want de meeste gemeenten met veel folklore waren toch erg gesloten gemeenschappen .
Denk aan Urk , Katwijk , Staphorst en anderen . Vaak een vissers volk en erg vroom . Misschien komt dat laatste wel door de angst van mannen op zee en velen kwamen immers nooit terug .
Dan wordt er troost gezocht en medeleven in de angstige tijd van wachten . Vele boeken zijn er over geschreven . We kennen de mooie koren uit de kerkelijke gemeenten .
Zo dromen we gewoon weer verder over onze klederdrachten .
Ik moest ook wel even terugdenken aan Oma van vroeger . Stel je voor dat haar gevraagd werd om met een fotoserie mee te doen , in knip of plooimuts .
De weinige foto,s die er nog zijn van haar worden steeds dierbaarder .
Kan er niks aan doen ik kwam toch even naar ver terug in de tijd .