We borduren verder op de log van gisteren. Anneke Schoonenberg Kegel maakte foto’s in Atitlan in Guatemala van jonge vrouwen met een zware last op hun rug. Anneke: ‘Deze jonge meisjes hebben koffie geplukt. Ze dragen zakken op hun rug, gevuld met koffie, zo vreselijk zwaar. Ze moeten die bij de zakkenweegmijnheer inleveren. De mannen die hetzelfde werk doen verdienen hier een euro per dag mee. De meisjes zullen ongetwijfeld minder krijgen. Aan de gezichten van de meisjes, na inlevering van hun vracht, kun je de vermoeidheid aflezen.’
Ik heb echt te doen met deze jonge meisjes. Wat moeten zij hard werken voor een schamel loontje.
Deze meisjes konden letterlijk niet meer op hun benen staan van vermoeidheid. Een volwassen man van ons groepje kreeg zo’n zak koffie niet opgetild. Hoe ver ze er mee hadden moeten lopen, weet ik niet.
Als ik weer foto’s stuur zal ik blije, lachende, handwerkende vrouwen sturen. Want die zijn er ook. Niet alles in de wereld is ellende, gelukkig niet. Er zijn ook in deze derde wereld landen gelukkige vrouwen.
Anneke SK
@Anneke SK, we kijken uit naar de blije, lachende en handwerkende vrouwen.
Als ik in het vervolg een kopje koffie drink dan zullen deze beelden nog wel eens door mijn hoofd schieten.
Dus daar is het eerst zware lasten aan de buitenkant sjouwen, daarna natuurlijk snel zwanger (de last aan de binnenkant) en nog eens en nog eens en….
Wat een leven.
Het is, meen ik, een intens katholiek land. De kerk heeft er…ja wat eigenlijk…goed gepresteerd.
Sorry, maar hier word ik cynisch van.
Berthi, wat had ik veel bij te lezen en iedere keer verwonder ik me over je enorme productiviteit aan logjes en altijd weer met heel mooie informatie en foto’s. Prachtig vind ik de reportages over de wasplaatsen over de hele wereld. Vandaag de enorme last die vrouwen letterlijk op hun schouders moeten dragen. Hoe belangrijk is het voor ons om de goede koffie te kopen waarvoor mensen in het land van oorsprong tenminste een eerlijke prijs krijgen. Daarnaast mogen we dagelijks wel heel erg dankbaar zijn voor de weelde waarin we leven en proberen er van te delen met hen die het minder hebben.
Wat een prachtige weblog heb je toch Berthi!
Prachtige foto’s, wat hebben wij het gemakkelijk.
Als je deze beelden ziet, dan vergaat mij de lust in een kopje koffie.
pfff – arme ruggetjes – hoe veel jaren houden ze dat vol???
@Iheurebleue, dat kan nooit lang zijn.