Met veel eerbied spraken we in de voorgaande logs over de vrouwen die hun was in diverse landen op een voor ons ouderwetse manier doen, en moet je nu deze twee vrouwen eens zien. Ze sjouwen een torenhoge zak op hun rug die tot de nok gevuld is. Waarmee? Hoeveel kilometers hebben ze al achter zich liggen, en hoeveel nog te gaan? Beide vrouwen dragen witte kousen met eenvoudige slippers, een hoofddoek, een jas met daaronder een lange rok of jurk. Het zijn vast twee zussen. De jongste en vitaalste voorop. Het is knap dat ze met zo’n bepakking op hun rug recht kunnen blijven staan, laat staan lopen. Ik zou meteen omkukelen en geen rug meer over houden. Deze vrouwen zijn volleerde draagsters. De tweede vrouw slaat haar hand voor de mond. Heeft ze in de gaten dat ze gefotografeerd wordt, óf heeft ze een binnenpretje? Doen de vrouwen dit werk voor extra inkomsten? Zo ja, laten we hopen dat ze dan naar behoren betaald worden.
Foto: AFP, twee vrouwen nabij de Iraakse grens in Turkije.
En dan klaag ik als ik een vouwkrat met boodschappen van de auto naar binnen moet dragen…
Maar “recht staan”? Hun ruggen zijn gekromd en ik vrees dat dat permanente vergroeiïngen zijn. Héél ongezond, maar waarschijnlijk onvermijdelijk in hun wereld.
Ik krijg al pijn in de rug bij het zien. Verschrikkelijk. Wat hebben we het hier dan makkelijk.
ik denk dat het hout is voor hun kookplaats en de beloning zit dus in het feit dat ze daardoor eten kunnen maken voor hun gezin…oh,oh,oh wat leven wij toch een luxe leven…
tijdens de oorlog heb ik regelmatig met een grote dikke takkenbos op mijn rud gesjouwd een weg van (nagekeken ander had ik het ook niet geweten van 7 kilometer eehn en terug In mijn rugzak dan vaak nog een zakje roggge dat gerui dwas tegen één of ander Jonge mensen hier zoiets zien doen ? nee nog niet maar ik ben wel heel dankbaar voor ons “gemakkelijke” leven nu
Ze heeft misschien een niesbui, met dat droge land naast de weg zal het stoffig zijn.
Hoe oud worden de vrouwen in dat gebied eigenlijk? Zouden wij de dubbele levensverwachting hebben?
Het is zeker geen hout. Dat gaat niet in zakken maar in losse bundels op de rug.
Waarschijnlijk is het hooi of stro voor de beesten. Betaling???? Waarschijnlijk niets, het behoort tot de taak van de vrouw te zorgen voor mens en dier. Mijn moeder zong vroeger “Tel uw zegeningen één voor één.” Laten we ze hier vooral tellen.
Vaak zien we in HZG prachtig folkloristisch handwerk. De realiteit is dat dat slechts voorbehouden is aan het kleine groepje “Rijken”. De gemiddelde vrouw werkt zich letterlijk kapot en laten we dan niet het grote aantal zwangerschappen vergeten.
De gemiddelde leeftijd laat zich dus raden.
Er zijn maar weinig landen in de wereld met een bevolkingsadministratie, geboorte en sterfte zijn dus onbekend.
De hand voor het gezicht is eerder een refleks omdat ze haar gezicht niet aan de onbekende wil laten zien.
Anneke SK
Dat willen wij graag weten, wat zit er in die zakken? Je moet er niet aan denken om een dergelijke last te dragen. En dan ook nog een band onder de kin, dat zit ook niet echt prettig.
Veel symboliek in deze foto.
Ongelooflijk dat ze overeind kunnen blijven!
Onvoorstelbaar, hoe houd je zoiets in evenwicht. Dan zijn wij toch wel erg verwend, ik heb soms al moeite met een zware rugzak!
Wat voel ik me een “luxe paard ” (n.a.v “je hebt werkpaarden en luxe paarden”) als ik deze foto bekijk. Petje af voor de dames in de wereld, die het zonder luxe moeten doen.
Ik denk inderdaad dat de tweede vrouw haar hand voor haar gezicht doet, omdat ze de fotograaf ziet en zich realiseert dat ze niet voldoende gesluierd is. Bij het zien van de foto voelde ik een lichte woede, maar moet me ook bedenken dat het een totaal andere cultuur is.
Het is zwoegen om vooruit te komen .
Ik denk niet dat je hier kunt zeggen:
MIJN JUK IS ZACHT , MIJN LAST IS LICHT .
Laten we de vrouwen maar niet vragen wat ze precies te vervoeren hebben .
Soms zie je ezels die zulke vrachten door woeste streken moeten dragen .
Dan denk ik die arme beesten moeten er maar mee voort en ik zou al de pakezels en mensen met zware lasten , wat meer comfort gunnen .
Eigenlijk niet om aan te zien !!!Of is dit nu een echte Limburgse uitspraak?
Al vanaf de jaren 70 heb ik een button met de tekst “Vrouwen kunnen alles” op mijn speldenkussentje. Daar moest ik zomaar aan denken toen ik dit gezwoeg zag!
Groetjes Anje.
Hoe dan ook, wat ze ook vervoeren..ik heb diep respect voor deze vrouwen.
Niemand wil ruilen, zeker wij niet met ons luxe leventje. Moet iets van A naar B? Neem je toch de auto (al doe ik dat niet want ik heb alleen een motorrijbewijs).
Prachtige foto! Omdat het leven van die voor ons onbekende cultuur zo duidelijk in beeld wordt gebracht. Wel een harde vrouw-onvriendelijke cultuur. Voor die vrouwen gewoon dagelijkse kost. Sommige dingen zou je willen veranderen maar dat kan gewoon niet. Dat zit te diep geworteld. Deze vrouwen zijn daar het lopend voorbeeld van. Misschien voelt de ene zich betrapt op haar ‘naaktheid’. Ik denk eerder dat ze al wat ouder is en last heeft van de hitte en stof. Maar nogmaals, ik heb een diep respect voor de dames!
Allemaal waar wat hierboven staat! Ik betwijfel of je met zo’n zak op de rug nog wel een binnenpretje kan hebben. Daarbij lijkt me de hand voor de mond geen wereldwijd gebaar, maar weten doe ik dat niet.