Charles Glaude Behrens (1907-1965) was de zoon van Anna Maria Kamerling (1882-1944) en Herman Willem Arie Behrens (1880-1951). Zijn vader was apotheker aan de Houtmarkt in Zutphen. Een belangrijk deel van het interieur van die apotheek is later ondergebracht in het Stedelijk Museum te Zutphen. Na de lagere school bezocht Charles Behrens de HBS in Zutphen. Zijn voorkeur ging uit naar geschiedenis, volkenkunde, aardrijkskunde en Nederlandse taal. In 1925 behaalde hij zijn HBS-diploma, waarna hij in Wageningen landbouwwetenschappen ging studeren. Tijdens zijn eerste studiejaar trok Charles er al op uit. Hij maakte een tocht per sleepboot van Rotterdam naar Hamburg. Zijn ervaringen schreef hij voor de krant. Hierna vertrok Charles al weer snel voor een rondreis in Nederlandsch-Indië. Tijdens deze reis moet hij tot de conclusie zijn gekomen dat landbouwwetenschappen geen goede keuze was, maar dat het journalistiek moest zijn. Schrijven en tekenen trok hem aan.
In 1928 werd Charles Behrens verslaggever bij Haarlems Dagblad en vanaf 1929 werd hij correspondent van de Nieuwe Rotterdamsche Courant en voor verschillende andere kranten met Stockholm als standplaats vanaf 1930. Door de Tweede Wereldoorlog verloor hij zijn baan als correspondent. Charles was genoodzaakt om een ander vak te leren. Hij ging terug naar de schoolbanken om zich te laten omscholen tot grafisch vormgever en boekverzorger. Tot aan zijn dood in 1965 zou Charles Behrens met dit beroep een belangrijke rol spelen.
Charles Behrens had de Zweedse taal snel onder de knie waardoor hij zich ook kon richten op vertaalwerk. Diverse romans zijn door hem vertaald. Hij werkte mee aan vier boeken van de serie Zwerftochten door ons land. Ook al woonde en werkte hij in Stockholm, zijn liefde voor Nederland en vooral Zutphen bleef hij houden. Zo bedacht hij de naam Walburg Pers voor de nieuwe uitgeverij. Het is deze uitgever die in 1980 Brieven van Charles Behrens over Ärlabäcken en Charles Gl. Behrens – Portret van een journalist, vertaler, schrijver, boekverzorger, illustrator, graficus en briefschrijver uitgeeft.
Tot en met 27 juni 2010 is in het Stedelijk Museum Zutphen de expositie Schep uw gheluck uyt pers en druck – Charles Behrens 1907-1965 te zien. Op zaterdagmiddag 19 juni is er de workshop Etsen (eigen exlibris) door Wim van der Meij. Charles Behrens maakte en verzamelde gelegenheidsprenten en exlibris in zijn vrije tijd.
In de studiezaal van het Regionaal Archief Zutphen is een aanvulling van de expositie te zien van foto’s en persoonlijke documenten van Charles Behrens en zijn familie.
In een oudere uitgave van het tijdschrift Exlibriswereld staat een artikel over Charles Behrens te lezen.
Waarom vertel ik je dit verhaal? Je kent vast de naam Eva Behrens. Eva werkte voor diverse uitgeverijen en heeft 30 jaar de correcties voor Handwerken zonder Grenzen gedaan. Nu doet ze voor mij de correcties, waar ik heel blij mee ben. De liefde voor taal heeft Eva van haar vader Charles Behrens meegekregen.
Bron: Charles Gl. Behrens – Portret van een journalist, vertaler, schrijver, boekverzorger, illustrator, graficus en briefschrijver door Chris Schriks.
Eerste foto: Charles Behrens bezig met het exlibris van J.H.H. Eggink, 1943 of 1944. Foto gemaakt door Frieda Meinsma.
Tweede foto: een linosnede uit 1941 van Charles Behrens.
Met toestemming van Eva Behrens plaats ik dit verhaal.
Bij de titel van je log begon de herkenning al! Dit gaat over famiilie van Eva!Interessant verhaal.Ondernemende man is het geweest. En bijzonder dat je gewoon iets andersgaat studeren als je het werk wat je deed niet meer kan.Mooie ex libris van Eva! Nu begrijp ik waarom Eva zo gek van taal is. Heeft ze niet an een vreemde dus! Fijn dat je dit verhaal mocht vertelllen aan ons.
Eva@ wat een mooi verhaal over je vader.
Door het vertrek naar Stockholm heeft dat voor zijn dochter Eva ook grote gevolgen gehad, wonend in Holland maar met een grote liefde voor Zweden.
Elma
Het verhaal kende ik al een beetje . Leuk om al meerdere keren met Eva gemaild te hebben . En als ik soms onverwachts bij het deel van de boeken waarover ik wel kan beschikken , aan het zoeken ben kom ik als grote verrassing wel eens de naam Van Eva tegen , als het een boek betreft dat door haar vertaald is .
Vandaag heb ik nogal wat schrijvers gehoord in verschillende programma,s .
Prachtig om naar hun verhalen te luisteren .
Dat verveelt mij nooit .
http://www.walburgpers.nl/
Berthi, ook ik dacht, een bekende naam zou het familie van Eva zijn? Leuk en interessant om hier te lezen over haar vader. Ze heeft het inderdaad niet van een vreemde. Fijn dat ze jou kan helpen. Als ik in de gelegenheid ben ga ik zeker kijken in Zutphen.
Fijne tweede Pinksterzondag
Is het erg als ik zeg dat de naam mij niets zegt. Ik ben slecht in namen onthouden. Misschien na dit logje blijft het mij bij.
@Gerrie, wat dom van mij om geen link naar Walburg Pers te plaatsen in mijn log. Ik ga het alsnog doen!
Ik vergat de link omdat ik helemaal gericht was op Charles Behrens. Ik probeerde zoveel mogelijk links bij elkaar te krijgen die informatie geven over deze veelzijdige man.
@Hilda, leuk toch dat je nu via deze log kennis maakt met Charles en Eva Behrens.
@Willy, ik geloof dat jij dichter bij Zutphen woont dan ik.
Een bezoek aan het museum is goed te combineren met een wandeling door de mooie stad Zutphen.
Laat ik toch niet echt weten of ik ooit in Zutphen ben geweest . . .
Iedereen vindt dat ik zo veel over vroeger weet te vertellen , maar soms waait er wel eens iets weg . Wij gingen vaker naar Deventer , al heb ik meer herinneringen aan Zwolle . Vroeger ging je met openbaar vervoer en meestal op familie bezoek .
Toch zag ik ooit een TV uitzending vanuit Zutphen , die me erg bijgebleven is . Een reportage over een dominees vrouw en haar woning in Zutphen , de kerk waar ze Zondags naar toe ging . Het was een prachtige uitzending .
De EO zend vaker zangdiensten uit die in Zutphen zijn opgenomen .
De Walburg Pers kende ik van internet , en de mooie uitgaven !
Ik bedenk dat ik in Zwolle op de middelbare school naast een meisje van Behren(d)s zat ze droeg een brilletje en heette Kaatje !
Het was meen ik met een D , dus anders .
Nog een Berends in de laatste oorlogsdagen een evacueetje bij ons thuis , uit Rotterdam , Kiki .
Een eigen ex-libris van Eva met een mooie Zonnebloem , dan moet ik weer aan een dichteres uit Hellendoorn denken van lang geleden . Johanna van Buuren , zij schreef gedichten in het dialect . Een heel bekend gedicht van haar is Zunnebloome .
Het vroegere sanatorium in Hellendoorn en nu een verpleeghuis kreeg ook een naam naar een van haar gedichten , kronnenzommer .
Wel met een umlaut op de o , die waaide ook bij me weg . . .
Sjonge sjonge wat kan zo,n verhaal over Eva,s vader mij weer ver weg brengen .
@Gerrie, wat een mooi verhaal. Jij weet toch ontzettend veel. Charles Behrens liet dde zonnebloem vaak terugkomen in zijn werk.
Ik ben gaan googelen op Johanna van Buuren en vond haar in de Wikipedia:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Johanna_van_Buren
Enne… het bekende gedicht Zunnebloome kwam ook boven water:
http://cultuur.overijssel.nl/literatuur/buuren/
Hier http://www.rtvoost.nl/media/?uitz=49417
kun je luisteren naar het gedicht.
Na gisteren voor het afsluiten van de computer snel dit artikel te hebben gelezen en een korte reactie te hebben geplaatst wil ik er nu nogmaals op reageren.
En vooral de aandacht vestigen op dochter Eva, die de talenten van haar vader heeft meegekregen. In 1978 volgde ik in Leeuwarden een Opleiding Kreativteitsontwikkeling voor Vrouwenoranisatie. Daar leerde ik Ans Dijkstra kennen, die mij wel kantklossen wilde leren. Bij de LTC in Leiden 100 palmhouten klosjes besteld, en aan de slag. De derde les vond ik het patroon wat aangereikt was niet erg duidelijk, dat kon ik beter. Met mijn achtergrond op de tekenkamer van de Kon. Ned. Heidemij tekende ik vanaf die dag de patronen voor de “juf” die inmiddels aan een groepje dames in Ulrum kantklosles gaf. Om boeken en materiaal te kopen werd de reis naar Heemstede ondernomen om bij Blokker boetiek inkopen te gaan doen. Daar kocht ik het vertaalde boek van Sally Johanson Knyppling in het Nederlands “kantklossen”
vertaald door Eva B. Niet alleen in het vertaalwerk, ook had zij een groot aandeel in de tekeningen die op haar aanwijzingen zijn gemaakt.
Uit dit zeer duidelijke boek tekende en kloste ik de oefenkanten en kreeg ik inzicht hoe de kanten in elkaar zitten. Een handwerkboek goed vertalen is alleen mogelijk als je de techniek zelf heel goed beheerst. Later heb ik nog een Nederlands exemplaar geruild voor een Zweedse uit 1969, waar ik erg blij mee ben.
Eva een grote pluim op je hoed en geniet van alle aandacht die je vader nu krijgt, je mag trots op hem zijn.
Elma
Berthi en Eva, wat is dit een mooi log, een mooi eerbetoon aan jouw vader Eva, wiens erfenis in jou gelegd is. Niet altijd makkelijk om zo’n erfenis mee te krijgen, maar zó waardevol voor jou en vele anderen want je ging je eigen weg en geeft het nu rijkelijk door.
@Elma, heel mooi van je dat je het boek van Sally Johanson Knyppling aanhaald. Eva beheerst het kantklossen zeer goed.
Berthi , je was me voor om op zoek te gaan naar Johanna van Buren .
Leuk dat je al zoveel vond . Vroeger fietsten we wel eens langs haar huis en soms met mooi weer zat ze in haar tuintje .
Gisteren kwam ik ergens een Foto tegen , Johanna fietsend door Hellendoorn . Ik denk dat het was in het blad van de Ijsselacademie . Dat ik nu lid ben van de Ijsselacademie is tevens dankzij jouw web-log , dat brengt ons op vele wegen .
Elma is er soms toeval ?
Als ik jouw verhaal lees dan denk ik , héé
Gisteren zat ik te lezen in oude bladen en soms knipsels . Ik las over de handwerkboetiek in Heemstede , die je noemt . De winkel is er helaas al lang niet meer . Mijn gedachten waren gisteren , zouden er nog mensen zijn die de winkel gekend hebben . En kijk ik krijg hier maar zo een antwoord . wat waren ze goed gesorteerd op allerlei gebied van handwerken , ook voor weefwerk . Er was een familielid van hen die uit Zweden kwam en zich bezig hield met weven en er over schreef .
Ik kon het niet laten om even het kantboek , dat je noemt , te zoeken . Het staat hier ook en waarschijnlijk heb ik het wel bij Blokker gekocht . Wat zijn we toch rijk !
De LTC is mij ook goed bekend , op het werk bestelden we er veel materialen en we gingen er wel eens naar toe . Dat kost tijd bij de groothandel rondlopen , je ziet er zoveel .
Nou voor vandaag kwam er weer heel veel naar boven .
Gerrie@ om nog even terug te komen op de Blokkerboetiek in Heemstede. In mijn boekenkast staan heel wat boeken die daar aangeschaft zijn.
Op een reisje van onze quiltlessen reisden wij per trein naar Heemstede om Blokker te bezoeken. Één wist de weg en we liepen en liepen maar, het bleek dat wij bij de uitgang van het station de verkeerde richting op gelopen waren, bij het bord Aerdenhout zijn wij maar teruggekeerd. Ik ben al niet een wandelaar, deze dag had ik mijn nieuwe schoenen aangetrokken en ben op een bepaald moment maar op mijn sokken verder gegaan. In Heemstede heb ik een paar slippers gekocht en ben zo de dag verder gegaan met op allebeide hakken enorme blaren.
Wie mooi wil zijn moet pijn lijden.
Elma