‘You don’t only see it, but you also get the feel of it; and ‘Because you get the feel of it, you see it better’, is het commentaar van een tentoonstellingbezoeker in de USA. Je raakt niet uitgekeken op de stofapplicaties van Leslie Gabriëlse, telkens ontdek je een nieuw element.
Op 29 april tijdens het vierdaagse evenement de Open Europese Quilt Kampioenschappen in Veldhoven maakte ik voor het eerst kennis met Leslie Gabriëlse en zijn werk. Direct werd ik gepakt door zijn kleurrijke composities. Het is schilderen met naald en draad. Hij heeft het niet van een vreemde. Zijn grootvader Johan Gabriëlse was een van de makers van schoolplaten. Uitgegeven door J.B. Wolters sierden ze de wanden van elk klaslokaal van het lager onderwijs. Zijn moeder Ted Gabriëlse-Drabbe was modeontwerpster en in de herinnering van Leslie was zij altijd in de weer met stoffen, naald en draad, en een naaimachine. Van 1959 tot 1965 bezocht Leslie de Academie voor Beeldende Kunsten in Rotterdam. De keuze voor tekenen lag voor de hand omdat dit hem gemakkelijk afgaat. Schilderen met olieverf kwam aan bod. Nadeel was dat je telkens moest wachten tot de verf droog was voordat je verder kon gaan. Leslie wilde graag doorwerken en een werk afmaken waar hij mee bezig was. Hij stapte over naar stofapplicaties en bleef tot vandaag de dag hier trouw aan. Vele (groeps)exposities, lezingen en workshops, publicaties in magazines, en opdrachten volgden.
Jij en ik I: de gedachten van twee personen in één beeld gevangen.
Wat een leuk nadeel dat die verf niet snel genoeg droog was. Nu kunnen we genieten van prachtig textielwerk.
Ik herinner me ineens dat er vroeger in de Handwerken (wat later Steek werd) ook een serie verscheen van textielkunstenaars. Daar was een keer het verhaal te lezen van een vrouw die de prachtigste portretten maakte van textielcollages.
En nu zeg ik collages maar volgens mij werd alles met naald en draad vastgezet.
Dat word dus even zoeken!
Textielkunst met een grote T
@ine, in zijn boek zie ik staan dat een artikel over zijn werk is verschenen in Textiel 1987 (Stichting Goed Handwerk).
Dat zijn prachtige stukken! Die kan er wat van!
prachtig! (en duidelijk te zien dat hij ook e.e.a. af weet van anatomie 😉 )
Wat Ine zich nu herinnerd zal iets zijn wat al zolang in mijn hoofd spookt .
De serie uit Steek over handwerksters die in allerlei vormen prachtige werkstukken maakten . Schilderijen vol steken van landschappen , interieurs , Anton Pieck platen en de vrouw over de portretten , zij maakte inderdaad prachtige handwerken .
Was eens op TV ik dacht bij Showroom .
Ze kwam uit den Haag of Scheveningen , waar ik bij het ministerie van binnenlandse zaken een mooie tentoonstelling van haar heb gezien . Ze had ook portretten van haar kleinkinderen . ER was toen veel belangstelling over haar werk en plotseling werd het stil . Jammer dat ik echt haar naam niet meer weet .
Ook een dame die ooit in Showroom was , een vrouw van een marine officier .
Ze kon van enig huishouden werkelijk niets , ik meen dat ze zelf nog geen kopje thee zette . Zij maakte ook grote wandkleden op een nogal nonchalante manier .
Van haar zag ik eens werk in een gallerie in de Passadenha , die toen nog bestond .
In een klooster in s,Heerenberg waar zoveel mensen heentogen om er kunst werken te bewonderen op allerlei gebied , hingen ook werken van haar . Het blad Steek is al zo lang verdwenen , en al de andere exposities waar ik het over had zijn echt al van vele jaren geleden .
Juist vooral de dame van de portretten , vraag ik mij af of er nog ergens iets overgebleven is .
Bij het zien van de prachtige werken hier is het een lust voor het oog om te zien hoe lapjes in kleuren en vormen samen gebracht zijn en portretten zijn heel moeilijk om nu net dat ene steekje of lapje toe te voegen .
De wandkleden van gisteren waren ook zo prachtig met de Afghaanse blokjes .
Toen ik de envelop zag , waar het blokje was gebruikt als postzegel , moest ik denken dat ik voor mijn nichtje in Amerika een kussen maakte in de vorm van een luchtpost envelop , niet zo moelijk en misschien niet eens zo origineel , was geborduurd met haar naam en adres en de postzegel dat werd misschien nog wel mijn mooiste kunstwerkje , een groene postzegel met Koningin Juliana .
Mijn gedachten bij die postzegel was en is nog altijd , ik heb gewoon geluk gehad dat het er aardig uit ziet .
Geweldig wat er met naald en draad bereikt kan worden, het middelste werk vind ik écht fantastisch mooi en meteen wil ik daarbij opmerken dat ik dat niet ten nadele van de andere werken schrijf, maar die kleuren vind ik het mooiste.
Gerrie bedoel jij misschien Kiss Riemvis? Zij was een opmerkelijke verschijning hier in Rijswijk. Ze was heel bijzonder gekleed en haar oren hadden vele, vele gaatjes met oorbellen, voor ieder kind en kleinkind een. En ze had 9 kinderen! Haar haar was vuurrood geverfd en ze was uiterst breekbaar. Aanvankelijk werd ze altijd vergezeld door haar oudste dochter, de dochter van die marine-officier. Later na het overlijden van haar tweede man, kwam een nieuwe, jonge vriend in beeld die haar heel goed verzorgde want ze deed in het huishouden echt helemaal niets. Haar textiele werken, waaronder kleding, waren echter heel bijzonder. Veel ogen en heel dromerig maar vooral heel veel kleur. Bij mij in de klas zaten een zoon en kleinzoon van haar naast elkaar in de klas.
Anneke SK
Oeps, Kiss Riemvis had niet negen maar elf kinderen.
Anneke SK
@Anneke SK, Kiss Riemvis zag ik enkele jaren geleden in het programma Showroom van de NCRV. Een bijzondere vrouw. Zij heeft een website waar haar levensverhaal staat te lezen en afbeeldingen van haar creaties te zien zijn.
http://kissriemvis.nl/index.html
Anneke , ik ken Kiss Riemvis , zij was meerdere keren op TV te zien .
Een heel bijzondere vrouw en wat een lieve zachte stem had ze .
Haar creaties waren soms zeer bizar , toch prachtig dat iemand op deze wijze gelukkig kan zijn .
Haar bedoelde ik eigenlijk niet .
Ze is geboren in 1920 , en ik vraag me af of ze nog leeft , dan kan ze inmiddels al of bijna 90 jaar zijn .
http://kissriemvis.nl/index.html
Showroom was in de jaren 1977-1983
http://www.ouwejongens.nu/showhis.htm
En hier kwam ik de naam tegen van de sjieke dame zoals het er staat Sou Berck , dat was de echtgenote van een marine officier .
Nu nog hopen dat de naam te vinden is van de vrouw die zo prachtige portretten maakte van stofjes . Misschien kan de Haagsche krant ons helpen , daar heeft ook wel eens iets van haar gestaan .
Met al deze verhalen zouden we bijna aan het werk van Gabrielse voorbij gaan even op zijn site kijken moet je werkelijk niet vergeten .
Dag Berthi , het wordt hier dringen . . .
@Anneke SK, elf kinderen… altijd drukte en gezelligheid in huis!
Sou Berck was een grote vrouw en ik zie haar nog in een glanzend satijnen jurk !
Sou Berck was weduwe van Schout bij Nacht Berck .
De Schout-bij-Nacht is bij de Koninklijke Marine een vlag officier , de derde in rang na de luitenant-admiraal en vice-admiraal , aldus Wikipedea .
Wie dus nog nadere informatie over deze rang wil hebben , U kunt zich vervoegen bij Wikipedea . Ben erg benieuw of iedereen nu wil weten wat die nacht voorstelt . . .
Gut , gut ik dwaal helemaal af .
@Ine, bedoel je misschien Colette Berends?
Colette begon haar leven als man. Zij maakt schitterende werken met stof. Vergelijkbaar met Leslie Gebriëlse.
http://www.europeants.org/WTPS/Papers/colette2.htm
http://ai.eecs.umich.edu/people/conway/TSsuccesses/ColetteBerends.html
Via Google kun je heel veel vinden over Colette Berends.
http://www.europeants.org/WTPS/Papers/colette1.htm
http://ai.eecs.umich.edu/people/conway/TSsuccesses/Colette/Gallery/Gallery-I.html
@Gerrie, Sou Berck is voor mij een nieuwe naam. Zo te lezen weet jij veel meer over deze sjieke vrouw die alleen water kon koken…
Colette Berends zag ik ook eerder , het verhaal komt mij bekend voor . Maar ze was niet in Showroom , ik denk in een kunst programma . Ik blijf nog zoekende naar de onbekende vrouw en ouder ( toen ) als deze Colette .
even (((zwaaaien))), veel lezen lukt nog niet !!
plaatjes kijken wel, mooiiii !!;-)
een nieuw blog ontdekt, een bezoekje waard
Antje, http://www.croissantje.web-log.nl/
Wat een mooie kunst(-enaars) komt (komen) hier vandaag in beeld!
Gevonden!
Handwerken januari 1982 blz 40 e.v.
Dons van der Grond-Deppe. Maar ik lees nu dat zij de lapjes liet vastnaaien door haar nichtje Marijke van Asbeek.
Als ik haar naam google dan zie ik dat zij verder is gegaan met schilderen. Hoewel hier en daar nog wel een catalogus wordt aangeboden van haar portretten
http://www.antiqbook.nl/boox/int/310788.shtml
Ine@ speurneus, er zal weer heel wat moois aan je voorbij gegaan zijn met het zoeken.
Wat zou ik graag in de werkamer van deze kunstenaar kijken. Je moet als het ware toch tussen een enorme hoeveelheid stof en kleurtjes zitten.
Jaren geleden heb ik de kinderbox in een hoekje van de leskamer gezet en daar alle kleine stukjes stof ingedaan en iedereen mocht er in graaien en zoeken.
Het werd een enorme stoftroep en heb toch alles maar weer opgeruimd.
Elma
Ine , dit is het helemaal !
Ben blij dat je het gevonden hebt , ik kan alleen nergens op internet haar portretten zien . Maar een geluk dat jij haar gevonden hebt . Dit hield mij al lange tijd bezig en ja als de naam ver weg gedoken is , begin je niet veel .
http://www.vwbk.nl/leden/donsvdgrondendeppe/
Om toch even haar schilderwerk te bewonderen , als het aanklikbaar is . . .
Prachtig kunstwerk.
Ik zal het maar opbiechten….heb de pagina’s gescand en naar Berthi gemaild. maar vanwege copyrights en zo zal zij de plaatjes niet mogen plaatsen, helaas.
In de link die ik gaf zie je de voorkant van haar boek. Dat is overigens een portret van haar dochter.
@Elma, de eerste foto in de Handwerken: Dons met een lapje in haar hand wat ze in vorm knipt met een klein schaartje; voor haar een schildersezel met een nieuw werk en verder is ze omgeven met stápels lappen en lapjes.
@Gerrie, samen komen we er wel uit hier bij Berthi. Dat hebben we al vaker laten zien :-)))
Ine, ik heb zojuist je mail gezien met het artikel. Prachtig. Dank je! Misschien kan ik twee afbeeldingen en enkele citaten uit het artikel plaatsen met de bronvermelding uiteraard.
Ik zal er even over nadenken.
Leuk hoor om zo met z’n allen samen te werken. En waar een log al niet naar toe kan gaan. Alle kunstenaars van vandaag tonen overeenkomsten met elkaar.
Zijn werk is echt prachtig. Ik heb in ’88 kennis gemaakt met zijn werk toen ik zijn eerste boekje kocht en vind het eigenlijk steeds interessanter worden.
XXXm
Wat een prachtige quilts!Heel apart zoals deze meneer werkt…
En hoe gaat het nu met jou Berthi?
Klim je al tegen de muren op of hou je het nog wel een poosje vol?
En ben je al opgeschoten met je boek?
Hier is het de ultieme lente..er huppelt een klein scheetje door de wei…;-)
@MarianneD, de afgelopen dagen was ik druk met veel mails te beantwoorden die in de wacht stonden!:-) Dan ga ik eerst twee nieuwe boeken doornemen waarvan binnenkort een verslag op mijn blog komt.
Het is vooral veel geduld hebben met mijn voet en probeer ik dan ook te doen. Het belangrijskte is dat mijn voet goed geneest.
heel vrolijk en zoveel op 1 tafereel te zien – je blijft kijken!
Wat leuk om mooi werk te zien van familie. Ik dacht in één van de werken mijn nicht Mariëtte te herkennen.