Mijn planning was om totaal andere titels voor de logs van de afgelopen dagen te hebben. Er kwam een vervelende kink in de kabel. Hoe een ongeluk in een klein hoekje zit, zal ik je vertellen.
Afgelopen donderdagavond rond de klok van half tien, nadat ik twee jonge knullen voorbij had laten gaan die achter mij fietsten, sloeg ik linksaf richting station. In de bocht schoot mijn linkervoet van de trapper. Ik raakte iets uit balans, mijn voet raakte de grond, ik probeerde me te herstellen, maar de voet sloeg om, en daar lag ik op de grond. In een paar seconden gebeurde dit allemaal.
Geweldige steun kreeg ik van de twee jongens die mij net gepasseerd waren. Mijn neus bloedde hevig, waar ik me op dat moment meer zorgen om maakte dan mijn voet. De jonge heren brachten me naar het station toen ik merkte dat ik niet op mijn voet kon staan. Een mevrouw kwam uit het station gelopen en bleef bij mij tot ik vervoer had geregeld. Twee medewerkers van het perronpersoneel brachten een ijszak om op mijn voet neer te leggen. Ondanks het vele gemopper wat je vaak in ons land hoort, moet ik zeggen dat er heel veel vriendelijke mensen zijn die de medemens te hulp komt als het nodig is. Zo slecht is Nederland niet. Te vaak komt het negatieve in beeld en de kleine positieve ervaringen blijven onbelicht.
Terug naar de ongelukkige val. Het zal pakweg 22.30 uur zijn geweest toen Peter en ik bij de huisartsenpost arriveerden. Onzekerheid over de diagnose, doorverwijzing naar de Eerste Hulp van het ziekenhuis voor röntgenfoto´s te maken. Mijn gedachten stonden helemaal niet stil bij een eventuele breuk. Nee, het zou waarschijnlijk om een fikse kneuzing gaan… Voor de fotobeoordeling was het noodzakelijk om deze door te sturen naar de dienstdoende orthopeed. Na enige tijd hoorde ik tot mijn grote verbazing dat een botje in mijn voet was verschoven. Dit komt zelden voor. Wat nu? In het gips zou ik denken. Nee, het was nodig om mij op te nemen en de volgende dag te opereren. Je begrijpt dat dit bericht als een bom insloeg. Dat was het laatste waar ik aan dacht.
Meteen werd de opnameprocedure in gang gezet. De gebruikelijke waslijst werd afgehandeld voordat ik naar de kamer werd gebracht op de Eerste Hulp. Het werd een nacht waarin ik de slaap niet kon pakken. Op naar de volgende dag, Koninginnedag.
Koninginnedag is een feestdag, ook voor de mensen die in de medische sector werkzaam zijn. Er is minimale bezetting en er worden slechts spoedoperaties uitgevoerd, helaas hoorde ik daarbij. Na het middaguur was ik aan de beurt. Ik koos voor een ruggenprik waar ik geen spijt van heb. Tijdens de operatie van circa een uur luisterde ik naar muziek, hoorde ik de boor en mocht ik op het beeldscherm de vorderingen volgen. Dat laatste deed ik in beperkte mate. Het botje dat uit de kom was geschoten werd met een schroef vastgezet aan het andere botje. En nu begint het pas voor mij. Het gips dat tot iets onder mijn knie zit, blijft er zes weken om. De voet mag absoluut niet belast worden. Na deze weken volgt misschien loopgips. Veel, veel later komt dan fysiotherapie aan bod. Al met al is het een proces dat lang gaat duren, waarschuwde de orthopeed. Voordat ik daadwerkelijk weer goed kan lopen zijn we driekwart jaar verder, Kerstmis dus. Dat zal wennen zijn voor een bezige bij.
We zijn beland bij de zaterdag. Na een redelijk goede nachtrust, dankzij het slaaptablet, voel ik me een stuk beter dan gisteren. De misselijkheid is over, de pijn is te hebben en het infuus is verwijderd. De röntgenfoto van de voet is gemaakt, nu is het wachten op de uitslag. Dit schrijf ik om 12.00 uur op papier in het ziekenhuis. Nu is het laat op de avond en ben ik thuis. De foto was goed, en het lopen met de krukken werd goed beoordeeld. Nu mag ik thuis met de krukken kleine afstanden lopen en wil ik naar buiten dan moet ik in de rolstoel. De voet moet rusten, veel rusten.
Arme, arme jij!!!
Heel veel sterkte!!
En heel fijn om te horen dat je van zoveel kanten hulp kreeg, inderdaad, zo slecht gaat het nog niet.
Fijn, dat je weer thuis bent. Het zal allemaal niet meevallen, maar veel geduld en beterschap toegewenst
Lieve Berthi wat valt dit tegen, ik wens je heel veel sterkte.
En fijn om te horen, dat er nog zoveel lieve mensen zijn.
Die jou een hulpen hand boden.
Ik hoop dat je de rust kunt vinden, om goed rust te nemen.
Dit was Jose
Nou Berthi je bent weer bij de mensen…maar hoe moet dat nou met de zomer op komst..hoe kan je douchen enz. ?? wat een geduld moet je hebben met alles. groeten van liefs en tot schrijfs. Dat was een hele lange log vandaag.
Dat is niet één, maar tien tandjes terugzetten! Wat een “simpele” val toch grote gevolgen kan hebben.
Is de scharnier tussen die twee botjes nu gefixeerd met die schroef? Of wordt die schroef er op enig moment weer uitgehaald?
En inderdaad zijn er nog een heleboel aardige mensen op deze wereld!
Daar ben ik nog even. Wat een verhaal en wat kun je door iets schijnbaar kleins ineens in de misere belanden. Driekwart jaar dat is niet niks. Zes weken, nou vooruit dat is te overzien maar driekwart jaar. Ik heb echt medelijden met je. Heel veel sterkte.
En ja als het erop aan komt zijn er best veel aardige mensen. Gelukkig maar.
Groetjes,
Anneke SK
Tjemig, heel heftig verhaal.
Zo veranderd een heleboel in een paar seconden.
Heel veel sterkte en een voorspoedige genezing gewenst.
Je voet laten rusten, heel veel laten rusten zal vast niet meevallen zeker niet als het ook nog eens lang gaat duren ……. Zal wel even wennen zijn zo te worden beperkt in je bewegingen. Fijn te lezen dat je zo goed geholpen bent door iedereen na je val!Groetjes, sterkte en geduld!
Ik dacht…nog even o het hoekje kijken of er nog nieuws is! En jawel, door Berthi zelf een stukje geschreven. Nou meid, dat is een heel verhaal wat je allemal is over komen. Wat zijn er toch nog een hoop mensen die hulpvaardig zijn! Ook die jonge jongens… Daar wordt nog als eens negatief over gedaan. Gelukkig maar. Je moet nu een heel lange adem hebben als ik zo lees wat een tijd het allemaal gaat kosten.Heel veel sterkte en voorspoedige beterschap.
Wat voor soort breuk was het nu ? Berthi. Zullen we je nu elke week maar een haal grote zak geduld sturen.Sterkte meis en wie weet kom je nu aan dingen toe die steds maar bleven liggen. Van harte beterschap.Paulie
Goeden morgen Berthi ,
Nu hoop ik wel voor je dat je een goede nachtrust hebt gehad .
Je hebt alles zo beschreven ik kon het helemaal meebeleven . De ellende van pijn en ander ongemak is moeilijk mee te voelen .
Ik heb gisteren al wel gedacht aan het traplopen om naar bed te gaan . Voor veel is een oplossing . Nu zal je huis wel een beetje aangepast worden , een tafeltje naast je met veel binnen handbereik .
In een klap komt er een grote verandering in je leven . Je kunt niet anders dan de medische raad goed opvolgen .
Wij moeten met ons allen ook niet teveel teuten daar schiet je niks mee op .
Elke dag maar voort en er wat van proberen te maken .
Je programma voor de komende tijd zal er anders uitzien . Gelukkig heb je ondervonden dat er behulpzame mensen zijn en vooral ook jongeren .
Dank dat je al zoveel hebt verteld en voor vandaag wens ik je een zo goed mogelijke Zondag toe samen met hen die je omringen . Zij zullen ook erg geschrokken zijn .
Je mag nu wel een dirigeer stokje bij je hebben , vanaf je plek ga je de nodige aanwijzingen geven .
Lieve groeten van Gerrie
Oh Berthi, so sorry to read about your fall wishing you all the best and take care X Ankie
Heel veel sterkte en een goed herstel toegewenst voor de komende tijd. Een ongeluk zit echt in een klein hoekje. Wat een pech voor je !
Beste Berthi en familie.
Wat hebben jullie meegemaakt. En het gaat nog zo lang duren.
Ik stuurde al op Koninginnedag een kaart naar jou daar stond een tekst op iets van hopenlijk ben je weer snel op de been.
Dat is dus niet waar. Het gaat nog lang duren. Heel lang.
We wensen je/jullie veel sterkte en veel beterschap.
Hartelijke groeten,
Annemie F. en familie.
Wat een tegenvaller, sterkte toegewenst. Het blijkt maar weer dat Nederland (en de Nederlanders) zo slecht nog niet zijn. Men wil elkaar toch wel helpen. In ieder geval in het zuiden van het land.
Wat een pech! Voor jou als bezige bij zal het best moeilijk zijn om niet uit de voeten te kunnen. Wel goed om te lezen dat je zo goed bent opgevangen en dat er nog aardige en behulpzame mensen zijn. Ik wens je heel veel sterkte, geduld en een spoedig herstel.
een kleine ‘mistrap’ met grote gevolgen! mooi dat de toevallige passanten zo aardig waren.
heel veel sterkte de volgende dagen, weken en maanden – stapje voor stapje op weg naar beterschap …
Wat een avontuur! Het belangrijkste is dat het allemaal weer goed komt. Gelukkig zijn je kinderen zo groot dat ze nu voor jou kunnen zorgen. Laat je maar lekker verwennen. Veel sterkte toegewenst.
ik sluit me aan bij alle anderen om je sterkte te wensen. Het is een kwestie van tijd en voor zulke “geduldige”mensen is dat heel moeilijk. Ik weet wat het inhoudt basje
Och Berthi, natuurlijk was je beter af als het niet gebeurd was. Maar ga de goede dingen zien. Zowel bij jouzelf als bij de mensen om je heen zullen nu kwaliteiten en eigenschappen boven komen waarvan je het bestaan niet vermoedde. Blijf vooral optimistisch. Weet waaraan je je spiegelt! En kerstmis is te overzien. Al was pinksteren natuurlijk gunstiger geweest!
Ik heb een leuk nieuwtje: In november wordt kleinkind nummer 4 geboren!
Beste Berthi
Ik wil je heeeel veeeel sterkte toe wensen de komende tijd, laat je vertroetelen en maak er het beste van.
Annemieke
Ach Berthi, wat sneu voor je. Probeer er het beste van te maken. Misschien nu eindelijk tijd om die boeken te lezen en veel te schrijven? Lieve groeten.
Lieve Berthi,
Wat een ontzettend vervelende toestand. Ik wweet dat straks de pijn minder danwel over zal zijn maar de ellende (ik bedoel vooral het niet mobiel zijn zoals jij dat zelf zou willen niet. Misschien helpt het als je weet dat ik, en vele met mij, aan je denken.
Heel veel sterkte en bedank je kinderen voor het op de hoogte houden want het klonk best even eng in je vorige berichtje.
Fijn, Berthi, dat je weer thuis bij de familie bent! Ik wens je heel veel geduld en sterkte bij het uitzitten van deze opdracht!
Hou je taai! van Lia
Een ongeluk zit in een klein hoekje, voor jou een kleine bocht. Erg vervelend voor je Berthi. Ik hoop dat je je stilzit tijd een goede invulling kunt geven. Maar je een beetje kennende zal dat wel lukken. Ik hoop voor je dat dit “avontuur” een goed afloop heeft. Veel sterkte en geduld wens ik je toe.
Oh, wat een pech! Heel veel sterkte en natuurlijk beterschap. Afgelopen februari ben ik “van mijn voet gevallen” iedereen dacht aan een kneuzing: blijkt het na 8 weken een breukje… Ben er ook nog niet vanaf, maar 6 weken niet belasten… dat is pittig hoor. Nogmaals heel veel sterkte. Anny.
Lieve Berthi,
zojuist heb ik je relaas gelezen over wat je de afgelopen dagen hebt meegemaakt. Ik voelde blijdschap toen ik las wat je schreef over de positieve wijze waarop de mensen die je sindsdien ontmoette je hulp verleenden, ieder op zijn eigen manier. De komende tijd zal ongetwijfeld niet altijd gemakkelijk voor je zijn, maar (zoals ook al in enkele reacties hierboven werd aangegeven) er zitten ook positieve aspecten aan. Het is alleen zo moeilijk dat je je die (meestal) pas achteraf realiseert :-)))
Een kleine troost: wees blij dat je je handen en hoofd normaal kunt gebruiken en dat je kunt beschikken over hulpmiddelen zoals krukken en een rolstoel. Sterkte met het accepteren van de situatie.
Maria
Hoi Berthi,
heel veel sterkte. het zal wel vreselijk wennen zijn. We zullen je textiellog zeker missen, misschien lukt het af en toe om nog ergens naar toe te gaan, maar je hebt er wel hulptroepen bij nodig en degenen, die geinterviewd worden willen misschien wel naar jou toe komen. Verder kun je misschien wat taken verdelen zoals verslagjes schrijven van exposities. Als er hier iets in de buurt is, wil ik dat ook wel een keer voor je doen. Zo kan alles misschien in gang blijven,totdat je er zelf weer de mogelijkheden voor en de zin in hebt. Denk er maar eens over na.
hartelijke groet,
Tilleke
Lieve Berthi,
Van harte beterschap en voor de komende tijd veel sterkte.
Wat een toestand en inderdaad veel rusten.
Wat een pech heb je. Heel veel sterke de komende maanden.
Je hebt nu wel tijd om aan je boek te werken en misschien wat steekjes te borduren.
Groeten ELza.
Lieve Berthi,
Zojuist heb ik je verhaal gelezen, ik stond al in de startblokken om vanmiddag naar het ziekenhuis te komen.
Wens je heeeeel veel sterkte, en ik laat snel wat horen.
Diny
Arme Berthi en dat voor zo’n bezige bij als jij! Heel veel beterschap en sterkte gewenst en misschien nu een goede tijd om aan je boek te werken?
Elk nadeel heeft zijn voordeel,weet je nog…;-)
Lieve Berthi, Wat een pech! Veel sterkte en voral geduld gewenst in de komende tijd. Wel goed te horen dat er zoveel mensen meteen klaar stonden om je te helpen. Ik wens je toe dat het allemaal niet al te lang gaat duren.
Veel sterkte, Reina Bodingius
Hai Berthi,
Jouw verhaal over een bijzondere botbreuk deed me een beetje denken aan het verhaal van de schaatster Marianne Timmer vorig jaar. Ze zou mááááánden uit de running zijn, maar uiteindelijk stond ze veel sneller weer op de schaatsen dan iedereen kon vermoeden. Nou heeft zij een ‘medische staf’ om zich heen en jij vermoedelijk niet :-)), maar tóch: soms valt het mee…..
Sterkte, keep smiling en als ik iets voor je moet of kan doen: je weet hoe je me kunt bereiken! Groetjes!
Lieve Berthi, hoe snel kan je iets krijgen wat je niet wil hebben? Heel veel sterkte gewenst bij alles wat er de komende tijd op je pad komt. Voor jou mag het dus snel Kerst worden! Spoedig herstel gewenst en hartelijke groeten, Anja v.d. B
Hemeltje lief, wat een pech, de hele zomer aan een stoel gekluisterd. Ik wens je veel sterkte en ik hoop dat alles snel weer op de pootjes terecht komt. Want ik lees met plezier jouw stukjes over wat er in textielland te beleven valt.
Lieve Berthi,
heel veel sterkte gewenst in de komende tijd.Veel geduld toegewenst en misschien duurt het minder lang.
groetjes,
Jeanne (Switzerland)
Beste Berthi,
Wat een pech!
Gelukkig is de operatie goed verlopen en kun je er gerust op zijn dat je na verloop van tijd (!) weer normaal kan lopen.
Goede moed, probeer er het beste van te maken. Misschien kun je nu deze periode benutten om bij te lezen en heel veel te borduren. Veel sterkte.
Erica
Dat zal niet meevallen, zo lang stil zitten, wat een pech! Ik wens je heel veel sterkte en ik heb bewondering dat je toch de enegie opbrengt om ons uitgebreid op de hoogte te brengen.Ik kan na mijn val van vorig jaar (op mijn gezicht) nog steeds voelen hoe het voelde en ben lang angstig geweest om door te stappen. Het is zo raar als je ineens ligt. Heel veel beterschap gewenst!
Tjonge jonge wat een lelijke val heb jij gemaakt! En een dag later geopereerd. Heel wat weken rust voor jou!
@Saskia, de schroef moet er in principe inblijven. Mocht ik in de toekomst last krijgen dan wordt er overwogen om de schroef eruit te halen.
@Marian’ne m, daar kan jij over meepraten. Mijn voet is daar niets bij.
@Paulie, het valt onder de breuken, maar eigenlijk is er niets gebroken. Een botje in mijn voet is uit de kom geschoten. Eigenlijk is dit veel lastiger dan een gebroken voet, die geneest namelijk sneller.
@Gerrie, het is improviseren. Maar dat moet gewoon nu eenmaal. Er zit niets anders op.
@Mieke S, dat is mooi nieuws! Een heel mooi vooruitzicht voor jullie.
@Sylvie, ik ga een poging wagen.
@Anny, heel naar dat de breuk zo laat is ontdekt. Ik hoop dat je snel van de problemen wordt verlost.
@Maria, dank je!
@Tilleke, geweldig als je eens een gastlogje zou willen schrijven!!! Alvast heel veel dank.
@Diny, dank je!
@Josefien, tja, tussen Marianne Timmer en mij zit er wel verschil denk ik.
@Dorothé en Jeanne, leuk om ook een reactie van jullie te lezen.
@Erica, we gaan proberen het beste ervan te maken.
Beste Berthi,
Hoe kan een dag verlopen…je neemt de moeite om voor het goede helemaal naar Veldhoven te komen, kosten nog moeite bespaard, zeer attend van je.
En wat gebeurt er….een klein ogenblik… het was een kwesie van seconden….en de komende maanden ligt heel je leven overhoop.
Ik wens je heel veel sterkte…..als ik jou was zou ik luie stoel in de tuin zetten…en dan maar wachten en hopen dat de zon gaat schijnen.
Nogmaals bedankt voor alle moeite en tijd .
Hou je taai !!!!!
Wil van Schaijk…Fololo.
@Wil van Schaijk, dank je voor het bemoedigende berichtje. Ik hoop dat de verkoop van de giletjes verder goed is verlopen zodat het naaiatelier in Bumba uit kan zien naar een mooie gift voor hun verdere ontwikkeling.
Dag Berthi, ik lees je blog vaak en zie nu je verhaal van jouw val. En zomaar wil ik even laten weten dat ik het gelezen heb en je heel veel sterkte wens. En geduld.
@Loret, dank je voor je lieve reactie.
Lieve Berthi,
lees nu van je ongelukkige val en de gevolgen! Heel veel beterschap en ook veel sterkte met het stil zitten, dat zal niet meevallen!