De mannen kunnen er niet meer om heen. Vrouwen hebben echt meer gevoel voor het fijne werk zoals borduren. Vrouwen kunnen meer voelen met hun vingertoppen omdat ze kleinere handen hebben dan mannen. Canadese onderzoekers stellen dat kleine vingers relatief meer aanrakingsgevoelige receptoren op de vingertoppen hebben. Met zulke handen is iemand meer geschikt voor fijn werk.
Foto: Handwerkende vrouw bij een wieg van Gerard ter Borch (1617-1681). Het is niet warm in de kamer. De vrouw heeft haar muiltjes uitgedaan en warmt haar voeten wellicht op een stoof die zich onder haar rok bevindt. Ze draagt een ‘wollen’ rok met schort waar ze haar naaikussen op heeft gelegd. De cape met bontrand duidt er eveneens op dat het koud is. Haar hoofd heeft ze bedekt met een fraaie hoofddoek.
Gerard ter Borch schilderde de Handwerkende vrouw bij een wieg omstreeks 1656. In 2004 werd het schilderij door de heer J. Nienhuys aan het Mauritshuis gelegateerd. Na een uitvoerige restauratie is het nu voor het publiek te zien in zaal 14.
da’s dan wel het voordeel van een lange rok – de warmte eronder blijft goed bewaard!
Over “hoofddoekjes”gesproken !!! ik vind dit toch wel erg mooi !!!
@Lies Huizer, daar ben ik het helemaal mee eens. Ik zag dit schidlerij en moest direct aan al die discussies over ‘de hoofddoekjes’ denken.
Mooi dit plaatje.
Ik vraag me af…zou deze dame zich “op haar ’s zondags” hebben uitgedost voor de schilder? Een met bont omrand jak lijkt me toch niet erg praktisch in het huishouden. Of laat ze dat doen doen haar hulp op de achtergrond?
Zal ik nu het kindje een poosje wiegen ?
Een bekend prachtig tafereel .
Het wiegje is ook helemaal afgedekt en het kindelein wellicht ingebakerd .
Dat bondrandje kan er makkelijk aantoegevoegd zijn om de moeder meer status te geven .
Het is toch bekend dat velen zich lieten portretteren met prachtige juwelen , terwijl ze zoiets niet in hun bezit hadden .
De meid op de achtergrond moet zeker het vuur beter opstoken . Een mooi kleed boven langs de schouw .
En wat zie ik onder de wieg vooraan het lijkt wel een (zand)zakje om de wieg stil te houden . . . ?
Het naaikussen is niet zo groot en misschien is ze wel gewoon met een herstelwerkje bezig ! Draagt ze een wit schort? Of een doek op haar schoot om alles netjes te houden .
De hoofdoek is dubbel zo te zien en mooi gedrapeerd .
Ik heb niks tegen hoofddoekjes , je moet eens zien hoe mooi ze het soms dragen, doe het eens na !
Hoofddoeken ellende die tegenwoordig wordt opgeroepen en de vrouwen in klederdracht vroeger en nu nog een enkele , die kunnen gewoon rondlopen en niemand maakt er zich druk over . Wij alleen zijn blij dat de dracht uit vervlogen jaren zo nog niet verloren kan gaan . Mijn Oma had altijd haar muts op de daagse of de zondagse . Ik had het gek gevonden als ze eens zonder haar muts bij ons was gekomen , het hoorde bij haar .
En ze droeg nog een ondermutsje en al de lagen rokken . . .
Het gezegde : Heb ie vandaege de mutse verkeerd staon ?
Even in een tijd vertoeven die niemand van ons heeft meegemaakt . Het was prachtig , al blijven wij met enkele vragen zitten .
Toen was het leven natuurlijk ook niet altijd gemakkelijk , maar minder gejaagd dan nu .
Snel langs vele jaartallen heen nog even bij Oma en terug in de werkelijkheid van vandaag . Laten wij er weer een mooie dag van maken met of zonder sneeuw , nog even geduld en we zien de sneeuwklokjes weer tevoorschijn komen .
Vinden jullie het hoofddoek zo erg. Ik denk als het zo koud is dat je alles er voor over hebt om je hoofd maar warm te houden.
Gisteren begon het bij ons te dooien. Heerlijk zou je denken. Tegen 13.00 uur reed er bij ons een busje op de dam. Nieuwsgierig als ik was ging ik op de slaapkamer van onze oudste kijken. Toe ik zat te kijken hoe hij een ladder van het busje afhaalde hoorde ik op eens drup, drup. Nee he, het mag niet waar zijn. Het begon steeds sneller te druppel. De man zette eerst de ladder tegen ons huis aan maar werd direct weer weg gehaald en tegen de buren hun huis aangezet. Toen zag ik op het busje dakbedekking staan.Ondertussen gaat de telefoon. De buurvrouw. Ze hadden lekkage precies op de zelfde plek waar ook bij ons het water binnenstroomde. Gelukkig kwam de dakbedekker de euvel bij ons direct verhelpen. Het is maar goed dat een mens soms nieuwsgierig is anders hadden we ’s avonds een prachtig zwembad binnen gehad.
Prachtig dit schilderij. De lichtval op het wit van de hoofddoek, meesterlijk! En of ze nou borduurt of verstelt, rust straalt het geheel zeker uit. Gerrie, ik denk dat wat jij voor zandzakje aanziet juist het houten, gebogen geval is waar de wieg op kan wiegen. Zou het geheel graag eens van dichtbij bekijken!Ter Borch had kennelijk iets met bontrandjes of het was toch gewoonte in die tijd. Op andere schilderijen van huisvrouwen, er is er bv eentje waar een moeder bezig is haar dochtertjes haar op luis te controleren, zie je ook steeds zo´n bontrandje.Interessant!
mooi schilderij. Gezien de houding van de knieen en het vasthouden van het naaikussen, zit de stoof verstopt onder haar rokkken, Blijft dan ook langer warm,. Doet me denken aan de laatste oorlogsperiode, mijn lessen voor me, deken over mijn benen en stoof, met kooltje onder de voeten. Zo bleef je nog een beetje warm, OOk moest ik als kind mijn voeten op een stoof zetten bij het breien, dan zat ik tenminste rechtop.Had een heel strenge moeder
Gerrie, je vergeet de nonnen: prachtige kappen droegen sommige kloosterordes. We vonden het maar niks toen die verdwenen en er ‘haar’ tevoorschijn kwam.
Toch een kouwelijk persoon op dit mooie schilderij! Zo te zien heeft ze minstens één schoen uit; dan móet er wel een stoof onder haar voeten staan.
Basje, wees maar blij dat je rechtop moest zitten. Dat gehang van tegenwoordig lijkt me niet goed.
prachtig schilderij, maar ik ken ook mannen met een hele goeie fijne motoriek( neem alleen al het houtsnijwerk)
nog even logjes lezen en dan lekker met mijn borduurtje in de koudere serre ,maar wel met veel licht en dit op de achtergrond:
http://www.nrclux.nl/De-waarde-van-het-woord-M-Mathijsen/nl/product/297488/
2 vliegen in 1 klap!!!
Op naar het Mauritshuis dus om het schilderij in het echt te zien. Er is nog veel meer reden om naar het Mauritshuis te gaan. Zo veel mooie schilderijen en zo’n sfeervol “huis”. Wacht niet te lang want vorige week hoorde ik een interview, ik meen bij Nova, met de directeur van het Mauritshuis dat ook zij gaan verbouwen. Als dat op de manier van het Rijksmuseum gaat, dan is ook dit museum weer jaren dicht.
Iets heel anders. Was een bontje niet een legitieme luizenvanger. De grote hoeveelheid ongedierte die men vroeger met zich mee droeg nestelde zich graag in dat bontje. Dus het was ’s morgens een kwestie van even uitschudden en klaar was Kees. Weer wat luizen kwijt.
Het hoofddoekje. In Jemen heb ik ook af en toe gesluierd rond gelopen. Hoofddoek knopen geleerd van mijn buurvrouwtje en haar zusters. Grote hilariteit natuurlijk. Het zit best lekker en Never a bad hairday zoals ze zelf zeggen. Ach al die hoofddoekjes ophef. Wat een onzin. Mijn moeder ging nooit de straat op zonder iets op haar hoofd en ik hoor haar nog roepen als ik op de fiets stapte “Doe wat op je hoofd”. Laat een ieder toch op z’n eigen wijze zalig worden met of zonder doek, broek (mag niet in de Biblebelt) en kijk naar de mens achter de kledingstukken.
Anneke SK
Zo’n naaikussen lijkt me heel handig in gebruik. Wie van jullie heeft er een en werkt er nog wel eens mee?
wat een prachtig schilderij ik hoophet ooit in het echt te mogen gaan zien,groet Elly
Wat moeders betreft die je naroepen: doe wat op je hoofd! Zo ben ik ook opgegroeid en als ik nu op 1 september in Hongarije ben (en dan is het daar een echte indian summer, dus prachtig weer!)moet ik altijd weer daaraan denken en ook een beetje grinneken: alle kindertjes gaan weer naar school op die dag en…dan zetten alle moeders ze een muts op! Je weet niet wat je ziet, een zee van roze en blauw en andere zoete kleurtjes, wat donkerder spul voor de jongens boven de vier. Ik heb er wel eens naar gevraagd: waarom doen jullie dat? Het is toch nog helemaal niet koud? Het antwoord is dan een verontschuldigend schouderophaaltje: zijn we nou eenmaal gewend en…je weet maar nooit, het is al september!! ’s lands wijs ’s lands eer dus maar, Anneke je hebt gelijk! Overigens lopen in “ons”dorp de oudere vrouwen nog standaard met een hoofddoek om op werkdagen.En vragen mij: waarom doe je dat niet? Blijft je haar schoon als je aan het poetsen bent….
Midden in de Bible Belt wonend zie ik nog heel veel hooddeksels, vooral op zondag.
En lange rokken (inderdaad geen broeken), meisjes met vlechten en grote gezinnen.
Mijn buren links en rechts hebben respectievelijk 9 en 8 kinderen! Dus zo’n schilderij (heel prachtig) komt mij nog best bekend voor.
Een kussen op mijn knieën gebruik ik niet maar wel vaak zo’n knietafeltje: de onderkant is een kussen, de bovenkant een vlak blad. In het kussen aan de onderkant kun je desnoods naalden of spelden steken als je ze even kwijt moet. Werkt prima!
@Hilda, zo zie je maar weer, een gezonde dosis nieuwsgierigheid is belangrijk!
@Ine, er zijn meer schilderijen van Ter Borch waarop hij de dame dezelfde cape met bontrand schildert.
@Frouke, ja, de lichtval op haar hoofddoek is magnifiek!
@Basje, de stoof had dus een dubbele functie!
@Hilly, natuurlijk zijn er ook mannen met kleine handen en fijne motoriek. Maar het is een uitzondering…
@Anneke SK, het lijkt wel of elk museum moet gaan verbouwen. Blijkbaar zit er genoeg in de kas!
Een bontje een luizenvanger… dat is nieuw voor mij.
@Bertie, ik niet!
@Frouke, wordt je haar zo vies van het poetsen?:-)
Het lijkt me een mooi gezicht om al die kindertjes met muts op te zien in Hongarije. Alleen lijkt me 1 september een beetje vroeg.
@Josefien, zo’n knietafeltje waar jij het over hebt wordt ook wel gebruikt voor de laptop.
Hallo Berthi
Vandaar het gezegde
“De luis in de pels”
Welterusten,
Anneke SK
@Anneke SK, weer wat geleerd vandaag!