De Pilgrims in de Leidse textielwereld, 1609-1620

Ine: ‘Gisteren (zondag) heb ik dan toch het Leids Wevershuis van binnen kunnen bekijken. En ik trof het want gastconservator Geeske Kruseman was er ook. Trouwens ook Lisette Oomen, de vrijwilligster die me aan de deur had laten staan, had vandaag ook “dienst”. We hebben gezellig met elkaar gesproken.

Op de tentoonstelling De Pilgrims in de Leidse textielwereld wordt een beeld gegeven van de wereld waarin de textielwerkers leefden aan het begin van de 17e eeuw. In 2009 herdenkt Leiden dat de Pilgrims in 1609 hier een toevlucht vonden. In 1608 waren zij vanuit Engeland vanwege hun geloof in Amsterdam aangekomen om vervolgens in 1609 zich in Leiden te vestigen. Half Leiden was toentertijd werkzaam in de textiel zo ook de Pilgrims. Waarna zij in 1620 op de Mayflower de oversteek maakten naar de Nieuwe Wereld en de grondleggers werden van de Verenigde Staten.

Het museum is een wevershuisje wat gered is van de sloop. Op de zolder sliepen de kinderen onder de pannen. Voor stond/staat het weefgetouw opgesteld, terwijl in de achterkamer werd geleefd. De kelder met daarboven de beddekoets… het is er allemaal.

Op de tentoonstelling kun je zien hoe van de ruwe wol uiteindelijk een jak of broek gemaakt wordt. Ook zijn er replica’s te zien van een lakense jak en broek en een mantel. Een en ander wordt ook nog duidelijk gemaakt door middel van grote platen in het gangetje. Voor het bewerken van de wol waren ook replica’s van de oorspronkelijke gereedschappen gemaakt. Alles moest proefondervindelijk uitgetest worden.



Het proces van de wol is te volgen. Het wassen, drogen op een droogrek het smouten van de wol (is weer vetten) zodat deze bij verdere verwerking niet teveel beschadigt. Het kaarden en/of kammen zodat lange plukken wol verkregen worden die weer gesponnen kunnen worden op een spindelwiel. Om uiteindelijk tot een kledingstuk verwerkt te kunnen worden.

Let bij het jak bijvoorbeeld eens op de versteviging aan de binnenkant waardoor het jak voor helemaal recht is. Dit was in die tijd mode!





Wie zelf nog eens wil kijken moet snel zijn, de tentoonstelling loopt nog tot en met aanstaande zondag. Die zondag is het ook
Open Monumentendag in Leiden. Het Leids Wevershuis, Middelstegracht 143, Zie ook hun website.’

21 gedachten over “De Pilgrims in de Leidse textielwereld, 1609-1620

  1. @Ine, fijn dat het alsnog gelukt is om naar deze tentoonstelling te gaan. Het moet een prachtige expositie zijn als ik je verhaal lees en je mooie foto’s zie. Dus wie nog wil gaan… haast maken!
    Zaterdag en zondag is het Open Monumentendag, een mooie gelegenheid om de expositie te combineren met een andere activiteit in Leiden.

  2. Ine, dank je voor dit leuke verslag. Ooit hoop ik dat wevershuisje te kunnen bezoeken. Er zijn daar vaak zulke interrassante tentoonstellingen te zien!

  3. @Marijna, tot nu toe zijn er boeiende exposities geweest en ik verdacht dat dit zo door zal gaan. Een geweldig team mensen werken in het Leids Wevershuis.

  4. Heel graag gedaan!
    Leiden is een mooie stad, en ik zal er echt nog wel eens vaker naar toe gaan. Volgend jaar is het weer vakantie 😉
    Ik had een beetje pech met de treinen. Moest over Utrecht om en daar werd ik doorverwezen naar Amsterdam-zuid. Maar ik bén er gekomen. En op deze manier is mijn reis-merklapje nu af!!

  5. Wat ging ik vaak naar Leiden .
    Meestal met de blauwe tram , ik hoor nog de conducteur de haltes afroepen . . zilverfabriek , dat klonk zo mooi bij Voorschoten .
    Soms met de fiets , dat was ook een gezellig tochtje .
    Leiden een stad van veel geschiedenis en musea .
    Voor mij een beetje verledentijd , en leuk om er hier weer eens iets over te horen .
    De lakenhal . . . lakenstad er is op dat gebied veel te zien .
    Iedereen die er heen gaat zal zeker genieten .

  6. De link naar de pilgrims is erg leuk
    Naar beneden schrollen en even kijken bij Kleermakersgilde .

  7. Ine, oo was je daar !!!?;-))
    Wat een mooi verslag en foto’s.
    En fijn dat je nu wel naar binnen kon.
    Een heel uitgebreid proces en dan met zulk mooi resultaat.
    Ben nooit in Leiden geweest, moet een mooi stadje zijn.
    De lakenhal wel eens in een documantaire op TV gezien.
    Ben benieuwd naar je treinlapje.
    Nu weer nieuwe reizen gaan maken voor een volgend lapje/logje !!?

  8. mooi verslag. Ik heb in de oorlogsjaren in Renswoude gewoond en gewerkt bij de Scheepjeswolfabrieken en daar het hele proces meerdere malen gezien van vlies tot kamgaren in de fijnste twijnung voor wolen stoffen,

  9. Ine wat fijn dat je uitendelijk alles toch nog hebt kunnen zien.
    De versteviging aan de binnenkant van het jak waardoor het helemaal recht is, dat was mode toen…..en nu nog hoor! De binnenkant van een herencolbert zit compleet dichtgeplakt! Ik snap niet dat mannen dat dragen, zowel toen als nu!

  10. Wat fijn dat Ine toch nog deze tentoonstelling heeft kunnen bezoeken. Het verwerken van wol is nog altijd een boeiend verhaal, waar de schapen graag hun jas voor uittrekken. Het klinkt zo mooi, een lakense jas. Is de versteviging aan de binnenkant niet van paardenhaar?
    Elma

  11. Hartstikke leuk Ine je verslag van het leidse textielwereld. Leiden staat ook nog op mijn lijstje.
    @elma ik heb nog een rol schuine band ong. 5 cm breed er liggen. Hier werden de boorden mee verstevigd. Er zitten wel paardehaar in verwerkt maar of het helemaal paardehaar is weet ik niet. Ik gebruikte het om de dekhoezen aan de onderkant mee te verstevigen . Ik moet namelijk altijd de dekbedhoezen zelf naaien. Jaren lang kocht ik de grootste dekbedhoezen die er maar te koop zijn. Na aardig wat gescheur en geknip kon ik dan mijn eigen maat maken. Bij de eerste paar keer na het wassen staken er dan paardeharen uit de boord.

  12. Elma, ik heb het nog geleerd met paardehaar, en dan maar piqueren. Dat was een immense hoeveelheid werk! Tegenwoordig wordt het allemaal geplakt en er zijn veel verschillende kwaliteiten van dat spul. Ik heb bv. jersey jassen gezien waarbij de HELE binnenkant beplakt was met tricot versteviging en daaroverheen nog eens de voorpanden, kraag, onderranden van mouwen en jas een extra laag zodat het niet meer rekt!

  13. Oke, mijn reismerklapje…..maar dan moet ik het eerst even strijken.
    Anders kan ik er bij jullie niet mee voor de dag komen 😉
    Heb wel weer een ideetje gekregen als aanvulling, even kijken of ik nog genoeg ruimte heb.
    En in Roermond genoeg stof en garen gekocht voor een nieuw lapje, dus ik kan nog steeds op stap.
    (Antwerpen, het Maagdenhuis voor het derde deel. Breda komt strakjes ook met pronkrollen!!)

  14. Nog een aanvulling.
    deze jas is gevoerd met linnen. De verstevigingsstukken zijn gemaakt van wollen stoffen.
    Geeske liet een boek zien waar de patronen in stonden afgebeeld. Aan de hand daarvan zijn deze replica’s gemaakt.
    Dat de broek zo mooi bolt, komt doordat de voering iets korter is genomen. Veel bolling, veel aanzien. maar het moest ook nog prettig dragen zijn.

  15. Hoi allemaal, wat leuk om hier een verslag te leze over de tentoonstelling die heb samengesteld. Had nog nooit zoiets gedaan, heb er enorm veel plezier van, een ook veel geleerd – onder andere door jullie reacties. Ter aanvulling: het mooie jasje heet WAMBUIS (zoals je nu een colbertje of een parka hebt, had je toen een wambuis). En voor wie dit weekend kan: zaterdag is mijn collega Letja er om uitleg te geven, zondag zijn we er samen, in vol 17e eeuws kostuum nog wel. Hoop jullie te zien! Groetjes van Geeske.

  16. Over het paardenhaar binnenwerk dat zal in het betere maatwerk nog zeker wel worden gebruikt . Ik vond het prachtig werk .

  17. Naar aanleiding van mijn zoektocht naar een verhaal over halstasjes , op de site van de Haagsche Bee weet Marcella het juiste verhaal te vertellen en ze laat haar mooie Hongaarse tasje zien .
    http://nuttigenfraai.web-log.nl/

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *