Breien in de tram

Breien in de tram

Annie M.G. Schmidt


Mijn tante Fem uit Doetinchem,

die zat te breien in de tram

met pennen en een kluwen.

Ze breide iets van roze wol.

De tram was vol, ontzettend vol,

‘t was dringen en ‘t was duwen.


Een man riep tegen tante Fem:

Zit niet te breien in de tram!

Da’s altijd af te raden!

Omdat u mij met pennen prikt

en kijk, we raken nog verstrikt

in al die wollen draden!


Maar o, het was alweer te laat!

Daar zat die man al in de draad

met allebei zijn hielen.

En nog een heer en nog een heer.

Ze konden niet meer heen of weer.

Ze struikelden en vielen.


De conducteur, die nam een duik,

maar kreeg ook draden om zijn buik

en ging de boel verwensen.

Men spartelde en schreeuwde hard.

Ze raakten in de wol verward,

de tram en alle mensen.


Nu staan ze daar op het Rokin

en niemand kan er uit of in.

De tram is ingesponnen.

Nou knippen ze dus met een schaar

de hele boel weer uit elkaar.

Ze zijn eraan begonnen.


Maar ja, het is een hele last

want alles zit met draden vast.

Het is de schuld van tante Fem.

Wie breit er nou ook in de tram?


Bron: Ziezo

Uitgever: Querido’s uitgeverij Amsterdam 1993

18 gedachten over “Breien in de tram

  1. Tante Fem wist nog niet dat er rondbreinaalden waren.
    Als ik in de auto brei neem ik altijd een rondbreinaald, dat is veiliger.
    Wat een enig liedje en prachtig dat er een AMGS huis komt in Amsterdam.
    elma

  2. @Hilly, perfecte timing om dit gedicht te plaatsen!:-) Om eerlijk te zeggen is het meer toeval dan wijsheid, want ik wist niet dat het Annie M.G. Schmidtweek is!:-) Fijn dat je ons daar attent op maakt en daarbij allerlei links geeft.
    Het Annie M.G. Schmidthuis, dat spectaculair gaat worden, is ook nieuw voor mij.
    @elma, het gedicht is prachtig, maar ze wist vast niet van het bestaan van de rondbreinaald, die toen toch ook al bestonden, maar niet zo veelvuldig gebruikt werden als nu.

  3. Wat leuk Berthi, ik ken altijd nog het gedicht “Ik ben lekker stout” van haar uit mijn hoofd, jammer genoeg is het boekje ooit verloren gegaan.
    Groetjes
    Ines

  4. Het blijven prachtige gedichten en versjes.
    Gelukkig kunnen we ze regelmatig teruglezen.

  5. @martine, ik ben nog een dag langer in de breisfeer gebleven!:-)
    Annie M.G. Schmidt is briljant met haar teksten!

  6. Breien kan toch overal. Dit weekend zat ik te breien op een terras, dat doe ik wel vaker, maar de mevrouw van het terras was erg verbaasd. dat had ze nu nog nooit gezien.

  7. Die Annie M.G. Schmidt blijft geweldig – een gedichtje om te zoenen, dank daarvoor!
    Heb ik nog een leuke anekdote voor jullie: breien in de kroeg. Een paar jaar geleden was ik met carnaval met mijn breiwerk (een sjaal die inmiddels over de vier meter is, en die ik elk jaar met carnaval verder brei) onderweg, en dus stond ik op een zeker ogenblik in een kroeg te breien. Het was er druk maar gezellig en er was een paartje aan het walsen. Hoe het gekomen is weet ik niet, mijn bol garen moet uit mijn tas gefloept en over de grond gerold zijn, in elk geval zag je ineens langzamerhand de draad zich om de twee walsenden heen wikkelen. Dat was wel lachen, de dansers zagen er ook de humor wel van in want nee, ze waren niet gevallen, ik had op tijd gewaarschuwd.
    Overigens een goed idee van die rondbreinaald in auto of tram enzo. Leuk ook dat Annita op een terras heeft zitten breien. Nou ben ik ook over de drempel heen,
    breien in het openbaar is een goede zaak, ik zorg er wel voor dat ik niemand steek. Inmiddels heb ik nl. ervaring genoeg opgedaan met dat carnavalsbreien en al breiend door de hossende menigten te laveren.
    Nu meteen effe een gek idee lanceren: wie heeft er zin om volgende carnaval een rondje mee te breien in bijvoorbeeld Maastricht, dé carnavalsstad bij uitstek – te gekke sfeer daar en altijd veel leuke belangstelling voor mijn gebrei. Een paar vriendinnen van mij, die overigens al jaren geen breinaald meer vastgehouden hadden (of het moest zijn om eens in de cake te prikken om te zien of die gaar was), zijn door mijn carnavalsbreies door de jaren heen dermate enthousiast geworden, dat ze dus volgend jaar willen meedoen. En nou maar zien dat we niet alsnog hopeloos in de knoop raken zoals in Schmidt’s gedichtje, maar da’s dan misschien ook wel lachen…

  8. @BeB de Breier, haha, ik zie het al helemaal voor me!
    Maastricht is een prachtige stad, maar tijdens de carnaval zul je mij er niet zien! Ik heb namelijk helemaal niets met dit feest!:-)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *