Gisteren vertelde ik over de galerie van Frouke en Eddy, en Frouke liet ons wederom genieten van haar verzameling wikkeldoeken. Vandaag borduren we er op verder. Frouke heeft voor ons een aanvulling in petto: ‘De doeken liggen per stuk met een zakje lavendel ertussen op de stapel, vanwege de motten. Het gaat al jaren goed, maar ik controleer regelmatig en hang ze dan ook buiten in de zon. Een heel karwei, waar ik altijd hulp bij nodig heb, want ze zijn per stuk heel zwaar, laat staan dat ik een hele stapel naar buiten sjouw. Onze hele binnenhof is dan één kleurfeest: de rozen die het toch al kleurrijk maken, de doeken op tafels, wasrekken, over de veranda, het spat eraf! Op de ene foto met de stapel binnen zie je trouwens ook nog een grapje: onder al die mooi geborduurde dekbedhoezen enzo ligt een kussen in een blauwverf-kussensloop. Dat lijkt heel Hongaars, maar.. is een sloop dat ik maakte van twee Staphorster hoofddoeken! In Hongarije worden de blauwverfmeesters steeds zeldzamer helaas… maar de techniek die op de Staphorster doeken is gebruikt, twee keer in het verfbad, wordt ook in Hongarije van oudsher toegepast. Het bed is authentiek en van 1878, de kist ernaast heb ik zelf beschilderd, wel met een Hongaars tafereel.’
Die kleuren hè! Je zou zeggen een wikkeldoek moet erg licht zijn, als je er, mét kind, mee rond moet sjouwen.
@ine, een kind dragen is al zwaar, en dan nog een flinke wikkeldoek erbij. Misschien went het!
De wikkeldoek links is veel vrolijker van kleur dan de rechter. Frouke, weet je uit welke plaats beide doeken komen?
Mooi !!
Lijkt mij ook idd zwaar én warm pfff ;-))
Weer prachtig om te zien.
Oh, heerlijk om te lezen. Ik heb net met mijn ouwe balletjuf eindeloos herinneringen zitten ophalen aan al die Hongaarse dansen die we hebben gedanst in die mooie geborduurde kleren, die laarsjes en die kapjes, die altijd op het moment suprême van je hoofd donderden… liefst op een premiere -:)
De kleuren zijn inderdaad fantastisch en soms als ik er weer één vind aarzel ik en denk: zo’n exemplaar heb ik toch al? Thuis gekomen-natuurlijk met de toch gekochte doek- blijkt dan toch weer dat er verschil is. Geen één is gelijk tot dusver. Wat je hier op het hek ziet aan kleurverschil is heel opvallend: Ik heb er een aantal met heel gedekte kleuren, waarschijnlijk plantaardig geverfd en een aantal die met verf op anilinebasis, dus chemisch geverfde wol geweven zijn. Uit welke plaats deze twee precies komen weet ik even niet.Mn administratie plus de labeltjes aan de doeken zelf zijn in H. en ik nu in NL…Maar alle doeken komen uit Baranya, een provincie in Zuid Hongarije en direct daar omheen. Wat ook interessant is: ze zijn geen van allen ooit gewassen!En dat moet je ook niet proberen, dan gaan de kleuren hopeloos doorlopen….Nou wordt wol niet snel vies, dus het kán wel en bovendien, zoals in het artikel in HZG te zien was, zijn het niet de jongste kinderen die erin gedragen werden.Dus hij bleef waarschijnlijk wel droog. Voor de pasgeborenen was er weer een ander “pakketje”, een pólya. Je ziet er een liggen bovenop het beddegoed op de foto van de vorige blog. Een typisch Schwabische, bont gekleurde en geborduurde. De hongaarse waren en zijn wit. Daarover wil ik ook nog wel eens wat vertellen, later eens….Yvonne, jij maakt me nieuwsgierig! Mijn dochter heeft jaren hongaars gedanst en leerde dat in Hongarije. En jij? Waar en van wie?
Frouke@ De artikelen in HZG over de Volendammertjes en de Wikkeldoeken nog eens goed doorgelezen. Nu je er bij Berthi over verteld hebt krijgen deze artikelen voor mij nog veel meer waarde en wat weet je er veel van te vertellen.
Elma
Wat een prachtige doeknen!!
Elma, wat leuk dat je die verhalen weer opviste..doet me goed. In HZG 134 staat er ook nog eentje over de doek van Anna Peirin.
Ik denk dat je dat artikel ook wel leuk vindt. Pff…ik ben niet gewend reclame voor mezelf te maken, ik bloos er een beetje van,maar gelukkig kan niemand dat zien 🙂
In 2007 hadden mijn man en ik de kans om, tijdens een doorreis naar Roemenië, de wikkeldoeken van Frouke te bewonderen. Ze van dichtbij kunnen bewonderen en voelen (want dat laat Frouke écht wel doen) is gewoonweg een feest. De werken die toen tentoongesteld werden, waren van viltkunstenaars en adembenemend. Kortom, wie in de buurt is moét er echt naartoe. Frouke, nogmaals bedankt voor de heerlijke namiddag.
@Frouke, heerlijk om al je toevoegingen over deze wikkeldoeken te lezen. Hoe meer je over de achtergrond weet, hoe meer het textiel/handwerk gaat leven. Dat is echt genieten. Ik vind het ook zo bijzonder dat deze doeken streekgebonden zijn.
Nu ga je me ook nog eens heel nieuwsgierig maken over de pólya!
@Marleen, erg leuk om van je te horen dat je bij Frouke op bezoek bent geweest. Als je bij Frouke bent, kom je er bijna niet meer weg. Zo zou het tenminste met mij gaan. Alles zou ik heel goed willen zien, voelen en de verhalen willen horen.
Ach, wie weet kom ik toch nog eens in Hongarije…
In Tiszakécske zit nog een blauwverver. Daar ben ik meerdere malen geweest.
Kovács kékfestõ. Misschien heb je daar wat aan Frouke.Hij maakt prachtige dingen.De winkel van de familie is te vinden in Szentendre, Bogdányi u.36.
Tel: 00-36-26-314-388
Kun je hier wat mee Frouke?
Groetjes,
Roelien