Het was het grootste bedrijf van Geldrop, ‘de’ Tweka. Tijdens de jaren 60 van de vorige eeuw, werkten er dik zevenhonderd mensen, die honderdduizenden badpakken produceerden. Geldrop was in die jaren echt een textieldorp. Dankzij de lucratieve specialisatie in badkleding stak Tweka, als internationaal bekend geworden merk, met kop en schouders boven alle andere plaatselijke ondernemingen uit.
De basis werd gelegd in 1916 door Jacques de Heer, zoon van een wever. Hij opende een eigen fabriekje, waar hij volgens de nieuwe tricottechniek met een Franse rondbreimachine ondergoed ging maken. Deze Geldropsche Tricotagefabriek, zoals de naam luidde, had er al gauw de vaart in. De keuze om ook badpakken te gaan maken bleek de beslissende gouden greep. De badkleding werd een succes en De Heer zocht naar een pakkende merknaam. Omwille van de drie K’s van kleurechtheid, keuze en kwaliteit stelde iemand Drieka voor. Maar dat klonk te veel als de naam van een boerendeerne, vond De Heer, dus haalde hij er één k af en Tweka was geboren.
Ieder jaar verschenen er meer Tweka-badpakken in nieuwe modellen en nieuwe kleuren, gedicteerd door de modebladen en getipt door ontwerpers. Jacques de Heer achtte het trouwens geen al te zwaar offer om ook zelf de badmode te gaan bekijken aan de mondaine stranden van de Côte d’Azur. Wat aanvankelijk nog katoenen gewaden waren – een soort nachtjaponnen met een harembroek eronder – werden later strakkere badpakken van wol. Menige oudere onder ons zal met gemengde gevoelens terugdenken aan die kletsnatte uitzakkende pakken, die maar niet opdroogden en zwaar en koud bleven. Bovendien bleef er ook nog eens zand aan plakken dat onontkoombaar naar je tere delen kroop.
Na de oorlog kwamen er nieuwe kunstvezels. Eerst het Amerikaanse Lastex, een elastisch materiaal, daarna de Helanca uit Zwitserland, een polyamidevezel. Hiermee konden lichte en strak aansluitende badpakken – en inmiddels ook bikini’s – worden gemaakt in de spannendste modellen en appetijtelijkste kleuren. Nog weer later diende zich de dunne en zeer elastische polyamide Lycra aan, die nu nog steeds gebruikt wordt.
Tweka exporteerde zijn producten naar 24 landen, in en buiten Europa. Jacques de Heer, omgekomen tijdens de oorlog, was in 1948 opgevolgd door zijn zoon Loet, die tot 1975 de leiding behield. In de jaren 60 liet hij de eerste gastarbeiders uit Turkije komen om mee te werken in de ateliers in en rondom Geldrop. Mede door de ‘private labels’ (huismerken) die de grootwinkelbedrijven bij Tweka bestelden draaiden de ateliers op volle toeren. De opening van een atelier in Tunesië in 1972 was echter de voorbode van wat een ramp zou worden voor de hele textielnijverheid in Nederland. Gaandeweg verdween die helemaal naar de lagelonenlanden. ‘De’ Tweka, was met zijn Sinterklaas- en carnavalsfeesten, zijn fanfare, voetbalclub en jaarlijkse uitstapjes één grote familie geweest. In de tweede helft van de jaren’70 moesten van de 650 man personeel er 400 ontslagen worden: een ramp voor heel Geldrop.
Terwijl het merk Tweka bleef floreren in het hele modespectrum, zeker na de overname van twee high-fashion merken, volgden in de jaren 80 en 90 een aantal fusies. In 1982 werd de fabriek overgeplaatst naar Nuenen. Later in 1997 werd Tweka onderdeel van ‘Van Heek-Tweka’. Tweka nu gevestigd in Twente, steeds als onderdeel van ondermodefabrikant L. Ten Cate, is nog steeds marktleider in het badmode segment in Nederland met joyeuze collecties voor kinderen, vrouwen en mannen, ook al gaf Jacques de Heer ooit als zijn mening dat de meeste mannen knapper zijn in smoking…
Bron: expositie Tweka in Kasteel Geldrop
Tweka is voor mij jeugdsentiment. Alle bikinies die ik had, waren van Tweka. Wij woonden in de buurt en dan ging ik samen met ‘ons mam’ een bikini uitzoeken. Die van mij staan niet bij bovenstaande foto’s :o)
Mooi artikel weer Berthi, en zeer leerzaam want (tot mijn grote schande) heb ik nooit geweten dat Tweka een Nederlands bedrijf was….
Gek dat ik deze merknaam helemaal niet herinner. Misschien verbonden aan bepaalde winkels !? Kocht mijn badpakken bij de Hema !!
Berthi, wat een enige foto’s en mooi artikel. Er zou zo een boekje van uitgegeven kunnen worden. Wat een prachtige badmode was dat en ik weet dat er een grote groep jonge vrouwen bestaat die dat met een kleine aanpassing ook nu zo zouden willen dragen. Zo chique en vrouwelijk is die mode.
Heel mooi verslag!!! Mooie foto’s!!! Zelf heb ik dat nooit gedragen en ken het alleen van de verhalen. Bij mijn ouderlijk huis zijn nog wel foto’s van familie leden in deze badmode.
Mooi stukje vandaag, Berthi! De wollen bikini’s hadden grote “afzak-potential” met hun ruime maat. Maar als je daarmee het zwembadtrapje opklom kwam je toch handen te kort om te sjorren. Nu is er amper stof nodig om een bikini te maken…
Heb eens een Tweka bikini gehad, geel-wit-grijs-zwart geruit. 1x de Waal bij Nijmegen overgezwommen eind jaren 60, die bikini heeft dagen in sopjes en middeltjes gestaan, maar was zó vervuild, het wit werd nóóit meer wit!
Ik ben zo’n vrouw (jong zal ik me niet meer noemen) die best in die onderste wil lopen hoor! Zwemmen jullie allemaal nog?
wat een mooi artikel, ik ken de plaatjes van de eerste badkleding van de romantische plaatjes van Deauville, echt genieten vind ik die.
Ik ben niet zo’n waterrat, langs de zee lopen vind ik prima, maar erin zie je mij niet zo snel, het water is me veel te nat.
leuke wetenwaardigheden over tweka, ik zwem iedere week in tweka , maar niet meer in wol
Leuk om hier over de geschiedenis van Tweka te lezen!
Wel is het jammer dat er weinig textielfabrieken over zijn. Hier in de buurt is alleen ten Cate in Nijverdal nog aktief.
Mooie foto’s, erg leuke log! Dit doet veel herinneringen naar boven komen bij mij. Ik was vroeger een waterrat (nog trouwens met 3x zwemmen per week) en heb heel wat badpakjes versleten. Ik weet nog hoe blij ik was met het eerste katoenen badpak, met elastiek gesmockt. Dat zat al heel wat beter dan de wollen excemplaren. Maar na een tijdje ging de elastiek door het chloorwater stuk en liep je weer voor gek. Nog blijer was ik in 1963 met m’n eerste badpak van Speedo uit Engeland geloof ik. Dat badpak was onverslijtbaar en heb ik bewaard omdat ik het zo mooi vond en nog vind. Dat was echt een badpak gemaakt om in te ZWEMMEN. Dat heb ik van die Tweka badpakken nooit gevonden, leuk voor de flaneer alleen. Berthi, dank je voor weer een geweldige log. Ik geniet elke dag weer van je veelzijdige belangstelling en prachtige verhalen!
Marnel: wat goed van je, zo vaak nog zwemmen!
Ik zwem in stapeltjes handwerk. Vandaag in witte jeans en donkerturquoise sjaaltruitje. Blijft best goed zitten. HAHAHA.
Ja Audrey, net als handwerken is zwemmen m’n verslaving. Allebei even leuk om te doen. Wat zit er allemaal in je stapeltje handwerk?
Tweka is zeker in het zuiden van het land een begrip. Het is erg leuk om al die badpak-ervaringen te lezen. Als kind dacht ik altijd dat ik alleen problemen had met een gebreid badpak!
@marian’ne m, jij had/hebt heel veel met de HEMA. Je hebt er zelfs gewerkt!
Toen mijn kinderen klein waren, kocht ik ook altijd de badspullen bij de HEMA. En nu doe ik er nog regelmatig boodschappen.
@ineke, de Waal over gezwommen?? Doodeng!!
Mijn oudste broer zwom wel eens in het kanaal. Afschuwelijk! Ik ben geen waterrat!
Zwem heel weinig… zeg maar bijna nooit!
@Marnel, in 1963 al een Speedo badpak?? Zeer vooruitstrevend! Voor welk merk ga je tegenwoordig? Jij als deskundige, die 3x per week zwemt, kan ons dat vertellen!
O, wat ik vergeet te zeggen: het onderste badpak, model Everett, heeft een sjieke uitstraling en zou vandaag de dag zomaar weer gedragen kunnen worden. Daarom had ik dit badpak uit het rek gehaald om op de foto te zetten.
Kijk: en wat schreef ik eerder: dat ik BEST in Everett wilde lopen. Ladidi ladida.
Tweka Marsch!!!!!!!! Meisjes, op mijn log van vandaag staat een reactie van mijn vriendin Ineke die daarin de Tweka Marsch heeft geplaatst. Enig!! Komt dat zien, komt dat zien!
Prachtig die Tweka Marsch!!! Vooral dat ferm, fier en frisch, leuk Corrie dat je vriendin dat voor je had. Wie weet hadden we wel gewonnen, ik zie het al voor me met zo’n achtergrondkoortje in die gebreide badpakken of in de Everett (favoriet van Audrey).;-))
@ Berthi, ik zwem nog altijd in Speedo. Ze zijn niet voor de show, maar opperbest voor zwemmen. Ze passen sinds een paar jaar een Endurence stof toe, deze is beter bestand tegen het agressieve zwembadwater. Voor mij ideaal, een badpak gaat nu bijna een jaar mee!
Tjonge Marnel, die Marsch is op jouw lijf geschreven, ik zwem nooit vanwege de chloorlucht, is niet goed voor astma, maar als ik de kans krijg vind ik het heerijk om in zee te zwemmen en dan vooral na een bloedhete dag in de avond als het strand zo leeg mogelijk is, die rust, dat water, verrukkelijk!
Nou, ik ben meer oud, krom en niet meer snel hoor. Tja, Corrie, je schijnt met baantjes trekken net als met hardlopen een stofje in je hersens aan te maken, endorfine heet dat geloof ik. Daar krijg je een soort gelukskik van. Maar met chocolade eten krijg je dat ook :-)), alleen schijnt dat jammer genoeg niet zo goed te zijn voor je lijn :-((. Ik zwem m’n hele leven al en zou niet zonder kunnen. Maar je hebt wel gelijk, in de buitenlucht is zwemmen het allerfijnst.
@Marnel, ja ik ben dol op choco-endorfine en dat je dat ook van zwemmen kunt krijgen eeeuh, ja dat weet ik ook (schaam), en van wandelen (nog meer schaam).
Berthi, wat een grappig verhaal waar de naam vandaan komt! Minder leuk is het eind resultaat, dat de fabriek weg ging naar de lage lonenlanden. Zo ging dat op een gegeven moment. Net als in de achterhoek met de lakens en tricot weverijen. Bedankt voor je interessante log vandaag. Hoop bij geleerd. en dan de foto’s!!! Hoe herkenbaar die badpakken!
En die gymnastiekjurk, prachtig! Wij droegen tijdens de gymnastiekles donkerblauwe broekrokken van stevig stof tot over de knie!
Leuk, allemaal die interessante onderwerpen, dankjewel!
@MaRia, zijn de broekrokken na de gymnastiekjurk gekomen? Ik heb jaren in een zwart gympakje, soort balletpakje, moeten gymmen.
Berthi, ik zat tussen 1957 en 1961 op de MULO en in die tijd droegen wij die broekrok. Het waren vreselijk stijve dingen, ze schuurden je huid rood en echt lekker bewegen was er niet bij.
@MaRia, jij bent iets ouder dan ik waardoor ik waarschijnlijk de gymbroekrok niet ken.
Onbegrijpelijk dat er zo slecht werd nagedacht over de draagbaarheid in combinatie met de functie van het kledingstuk. Wat hebben de vrouwen toch geleden in het verleden.
Wij hadden met gym op kostschool (MMS Nijmegen 1961-1966) een pofbroek en daarover een klokrokje van donkergroen poplin aan. Als top een witte polo of badstof t-shirt met v-hals. Die rok mocht een handbreed boven de knie, maar wij sjorden en rolden de boel altijd tot onder onze oksels. Nou, daar volgden dan weer sancties op: “strafstudie” d.w.z. een stuk uit een (geschiedenis- of literatuur-)boek overschrijven. Ik koos dan altijd het stuk over de Schoolmeesters uit Lof der Zotheid van Erasmus ;( Na een aantal weken kende ik een heel stuk daarvan uit mijn hoofd!!
Bijgelezen! pffft, ’t was ’n heel eind, en ik maakte zijsprongetjes, dank, dank…
Ik heb weer genoten van alle verhalen!
Ik val voor ’t bovenste “badpak”!
GAAF! :o)
Zelf lag ik m’n hele jeugd dagelijks in ’t water, en nu nooit meer.
Kwestie van “overdosis” waarschijnlijk.
Chocolade… waar…>>>>>>>>>>>>>>>>
:o)
In Mtr, Juul.
Houd je ook van zuurkool? Berthi gaat die maken.
@Juul, dat is een compleet badcostuum!! (^_^)(^_^) Ik zie je al rond huppelen!! Cool, vet, gaaf!!!!!
Chocolade…….. in Maastricht! 🙂
Ik ben DOL op zuurkool!
Waar?
;o)
O bijna…
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
;o)
Oh… bij de muts, daar moet ik nog lezen…
Ik loop hopeloos achter.
Morgen weer een poging…
Nu 25 vensters open.
*Ü*
Je vliegt van hot naar her!! Je snelheid is niet bij te benen! Of word/ben ik traag??? (^_^)(^_^)
…. en je kunt zo hard rennen!
traag met een stuk in je kraag
met een vlaag komend uit DenHaag
daaaaaaaaaaag
ik ben melig.
@Berthi,
Zwaai!
:o)
@Audrey,
ik niet hoor…
;o)
Juul, laat ons es niet zo pingpongen. Ben je onderhand bij die muts?
Juul gaat uit principe niet meer naar de muts!!!?? 🙂
Die muts is me nu te lang…, ik ben m’n oud nieuws aan ’t bijwerken…
…of zoiets…
;o)
Lieverd, de TOEKOMST is belangrijk. En het HEDEN. En ons heden is DE MUTS.
:oP
lekker puh!
:oP
Vluchten kan niet meer
ladidiladida (Jenny Arian?)
de twentse achterhoek?? en zelf woont de tentoonstellingmaker zeker in de veluwse peel?
@nrrdgrrl, wat fijn om oplettende lezers te hebben! Wordt veranderd!!
Veluwse Peel…. klinkt apart!!! (^_^)
Je kon er op wachten…, ’t is een teer punt…
:o)
Ohhh… joh… trek ’t je niet aan.
Allebei.
:o)
BTW… vanavond begint ook voor de rest vd Nederlandse kijkers dit:
Van jonge leu en oale groond
——————————————————————
Maandag 21 mei 2007
18:45 – 19:25
Genre: Serie/soap
Omroep: KRO
—————————————————————
Overijsselse regiosoap die zich afspeelt in het denkbeeldige Twentse dorp Dinkelo. Centraal staan de belevenissen van de familie Wildspieker en hun mede-dorpelingen. Afl.1. Als vader Hendrik Wildspieker komt te overlijden, keren zijn kinderen terug naar Twente voor de begrafenis. Zo maken we kennis met dochter Fenna, journalist te Zwolle en niet al te gelukkig in haar huwelijk, Alwie, de beoogde bedrijfsopvolger die zijn eigen weg is gegaan en alle zeilen moet bijzetten om aan de wensen van zijn vrouw te kunnen voldoen, en Monkie, de jongste en de sportieveling van de familie. Alwie dringt aan op familieoverleg over moeder Minie, die niet alleen op de boerderij kan blijven wonen. Komt het tot een verkoop, of trekt er iemand bij Minie in?
Bron: http://www.nederland2.nl/
@Juul, dan is het etenstijd bij ons! Zal ik maar vast aankondigen dat de t.v. dan op Nederland 2 moet komen!!??? (^_^)
I know nothing…
;o)
I’m just the messenger…
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
;o)
Ik ben aan ’t borduren!
Toedeloe!
:o)
Wie zin heeft mag bij mij nog een paar uurtjes puzzelen.
:o)
@Juul, ik heb je net een laatste reactie gestuurd!! Diepe zucht…!
Ik heb een klein stukje van de nieuwe serie/soap gezien. Eten en t.v kijken werkt niet!
o jeetje dat is nog maar het begin van de serie …….. hier bij TV Utrecht zijn we al stukken verder ………. wel geinig om te volgen, lekker dat taaltje !!
@Mary, dan ga ik de volgende keer kijken…. als ik het niet vergeet! Ik was wel blij met de ondertiteling! Voor een buitenstaander is het moeilijk te verstaan!
Ja volg ik ook elke week, vooral de eerste serie was leuk !!!
ben in het museum geweest veel onbekende/bekende artikelen, maar de familie van Tweka jaren lang ingekocht in Geldrop. vele artikelen is er nog in ons bezit.
Hoi,
Ik woon achter de oude Tweka fabriek in Geldrop. Voor mijn werk ben ik bij Ten Cate in Geesteren geweest, zij hebben Tweka overgenomen. Tot mijn verbazing hing in de hal een tegelafbeelding met een schets van de oude Tweka fabriek in heel glorie. Dat vond ik wel heel bijzonder om te zien. Het fabrieksterrein is veel groter geweest dan wat er nu van over is. Ook het hoofdgebouw op de hoek van de Nuenenseweg was heel herkenbaar. Ik vond het geweldig om dit kunstwerk te zien.
Hoi Saskia,
Dat vind ik nu leuk dat je een reactie plaatst. En heel verrassend om een tegeltableau tegen te komen met een afbeelding van de oude Tweka fabriek, zeker als je zelf achter deze fabriek woont.
kun je nog ergens zulke badpakken krijgen, ik vindt de eerste rode van bovem echt te mooi…
@Nien, geen idee. Een optie is om ze zelf te gaan maken of door iemand te laten maken die zeer ervaren hier in is.
Ik vind het heel leuk om over de Tweka te lezen.
Ik heb er 3 jaar gewerkt van 1966 tot en met 1970. Het waren inderdaad goeie jaren daar op dat bedrijf en heb op verschillende afdelingen gewerkt als laatste in 3 ploegendienst in de Breierij. Het was een tijd die ik koester.
Hennie Peters
@Hennie Peters, wat leuk dat jij als oud medewerker reageert op deze log, en met veel plezier terug denkt aan de Tweka.
Reactie een paar jaar later: mijn moeder, Johanna Dietvorst, was van 1938-1942 directrice van de confectieafdeling van de Tweka. Wij woonden in de Stationsstraat,tegen het station, dat Jacques de Heer had laten bouwen net als het huis ernaast waarin vanaf 1940 dr. J. Vogel woonde, de Duitse
beheerder (Treuhänder) tijdens WO II. In 1942 verhuisden wij naar Deurne.
@Carol Haest, ook al plaats je de reactie nu pas, het blijft interessant om meer te horen/lezen over Tweka en zijn medewerkers.
Ik ken de Stationsstraat in Geldrop goed, daar zit mijn tandarts!
Hallo allemaal.
Wij van duikmuseum Lemmer zijn opzoek naar een donkerkleurig damesbadpak uit de jaren 40. Het mooiste zou zijn een badpak die door de dames in Florida op de stranden gedragen werd. Het is de bedoeling er een damespop mee aan te kleden samen met een loodzware duikhelm uit die tijd. De dames stonden ook destijds hun “mannetje”.
Wie kan ons helpen? Alvast hartelijk dank.
René Groot Duikmuseum Lemmer.
Hallo Berthi. Mooit artikel!
Als Jood vind ik het beter om te zeggen dat Jacques de Heer in de oorlog vermoord is, in plaats van omgekomen. Dat is namelijk wat hem is overkomen. Gelukkig heeft zijn zoon het overleefd, anders was het in de oorlog al afgelopen geweest met de Tweka.
De familie de Heer is in de oorlog verraden en afgevoerd door “veldwachter” Sanders uit Geldrop. Helaas zijn er nog steeds nazaten van de (onbestrafte) Sanders werkzaam bij de politie in Geldrop…
Et cetera… Ik kan er een boek over volschrijven – Geldrop is immers een dorp!
M. Beek, Geldrop
@berthi Dat is ook mijn tandarts 😉 Morgen om 9 uur zit ik daar…
M. Beek, Geldrop.
@Carol Haest Dat huis bestaat niet meer denk ik? Het hele station is immers tegen de vlakte. Jammer he.
Ik zoek informatie over een bepaald pand dat in een zijstraat van de Heuvel staat, tussen het voormalig gemeentehuis en het postkantoor in. Het heeft een Davidster in de top en de zegel van een gebedshuis. Het wordt in Geldrop door oude mensen “De hoge Jood” genoemd, maar niemand – inclusief de historicus van de gemeente – weet er iets over te vertellen. ZO snel gaan details uit de geschiedenis verloren…
M. Beek, Geldrop
@M. Beek, sterkte morgen bij de tandarts!:-)
Tja, in een dorp weet men veel van elkander!
Misschien moet je dat boek maar schrijven…
Hallo Berthi,
Het hoofdkantoor van Tweka zit inderdaad in Twente, maar in Nuenen kunt u nog steeds aan goedkope Tweka badkleding komen. In Nuenen zit namelijk nog steeds de outletstore!
Toch nog een stukje Tweka in Brabant!
Nu mijn Drie jaar geleden ben ik begonnen een boek over de familie Scheepers uit Geldrop. Nu het ernaar uitziet dat mijn laatste tijd wegens een chronische ziekte is begonnen; wil ik nog graag de puntjes op de i zetten en het aantal gaatjes vullen. Zover mij uit uitgebreid onderzoek bekend is geworden heeft mijn Overgrootvader J.Scheepers en administratieve functie bij tweka vervuld voordat hij in 1929 is overleden. Wellicht kunt u een en ander bevestigen of aanvullen. Dit zou veel voor mij betekenen. Ik ben in het bezit van een tweetal foto’s van hem; misschien is uw archief hier in geïnteresseerd. Hartelijke groet Nico Scheepers.
Ik heb van 1980 tot 2000 bij de tweka gewerkt met heel veel plezier
En vond het erg toen het daar ophield
Heb wat traantjes gelaten
@Fem Verbunt, het is te begrijpen als je met veel plezier werkt dat het dan jammer is als het bedrijf stopt. Wat blijft zijn de mooie herinneringen!
Wat leuk, zo kom ik ineens door een berichtje van Fem en Berthi op een blogbericht uit 2007! over Tweka badpakken terecht. Of ik zelf een Tweka badpak heb gehad weet ik niet meer. Toen in Enkhuizen een ‘echt’ zwembad werd geopend (eerder zwommen we onder soms barre omstandigheden in het IJsselmeer) was ik door het dolle heen. Ik herinner me zonnige zomers en een badpak met veel kleurtjes afgewisseld met zwarte en witte vlekken. Ik ging (in mijn herinnering) bijna elke dag zwemmen, mijn rug was pikzwart door de zon en mijn lijf had allemaal donkere vlekjes. De witte vlekken van mijn badpak lieten zon door………. het zag er niet uit in je blootje!
Hè, even een leuke zonnige zomerherinnering!
Groetjes, Tineke
@Tineke, prachtig verhaal over een zonnige zomer waarbij je bijna elke dag ging zwemmen in een bijzonder badpak die je de zomer niet liet vergeten door de bruine vlekjes op je huid waar het badpak voor zorgde. Ik geniet van dit soort verhalen. Het zijn mooie herinneringen!
in mijn jeugd woonde ik in Geldroop en onze buren waren de familie Bouwmans.
Die man werkte bij de TWEKA in Geldrop aan de breimachines.
Volgens mij lag de TWEKA aan de weg naar Mierlo.
Volgens mij hij daar ook ontslagen is, terwijl hij een heel goede werknemer was.
Naar wat ik mij herinner is hij toen samen meteen andere man voor zichzelf begonnen.
Zijn ontslag heeft er toen bij hem erg ingehakt.
Ook herinner ik nog dat ik daar mocht babysitten op hun twee dochtertjes.
Minie en Dorothé.
Lang geleden alweer! nu ben ik 69.
Hopelijk gaat het goed met hen.
@Riet Oets, dank voor je verhaal!
Ik ben op zoek naar de harmonie partijen van de Tweka-marsch, uitgevoerd in 1932 door de Tweka-harmonie.
Het Geldrops Muziekcorps wil deze uitvoeren vanwege het 100 jarig bestaan van de Tweka.
Graag contacten of namen van mensen die dit weten