Traditiegetrouw is er op de eerste zaterdag in maart de algemene ledenvergadering en de Antiek-Textielmarkt van de Kostuumvereniging. Een dag met informatie, ontmoetingen van bekende en nieuwe mensen, en niet te vergeten het genieten en het investeren in mooi textiel! De lezing van Truus de Kanter, ‘Kostumering met een low budget, hoe doe je dat en… hoe het allemaal begon’, was een boeiend verhaal. Ze gaf haar lezing aan de hand van meegebrachte toneelkostuums en maskers. Op de foto zie je dat je met een low budget een prachtig kostuum kunt maken.
Truus de Kanter, van origine danspedagoge heeft een passie voor alles wat met textiel te maken heeft. Al jong maakte ze balletkostuums, volgde in Rotterdam enige tijd de Nel Roos-academie en studeerde af in Tilburg aan de dansacademie van het Brabants conservatorium als danspedagoge. Twintig jaar heeft ze op de planken gestaan met poppen en attributen en vervaardigde theaterkostuums compleet met ontwerp.
Intersant, low budget theaterrobe in deze tijd.
Altijd handig, als je zelf ook handig bent.
Vorderd het plakken al?
gr. Rose
Wat een schitterende jurk! Het lijkt me erg lastig om erin te dansen, maar beeldschoon om naar te kijken!
op het eerste gezicht doet dit echt niet onder voor een couture-creatie! en dan moet een theaterkostuum toch heel wat vaker gedragen worden dan de meeste couture-avondjurken, dus zou je eerder het omgekeerde verwachten: couture eendagsvliegen goedkoper dan theaterkledij.
Rose,
Ik ben nu bijna klaar met het uitzoeken van de mangeldoeken, dinsdag gaan ze naar de wasserij van het textielmuseum in Tilburg en daar worden ze ‘geplakt’.
Truus de Kanter koopt goedkope stof en vervolgens gaat ze een groot gedeelte met de hand in elkaar naaien. Als je goedkope stof onder de naaimachine legt, gaat het trekken waardoor je geen mooi resultaat krijgt. Het hesje is voor een groot gedeelte met de hand geborduurd. Ik heb gisteren deze jurk gezien…..prachtig.
Ineke, je hebt gelijk…….eigenlijk zouden couture eendagsvliegen goedkoper moeten zijn dan theaterkledij.
Berthi, je vergeet één ding, veel van die theaterkleding wordt, zeker in het amateur circuit door vrijwilligers en minder betaalde krachten gemaakt, gewoon uit liefhebberij. Als je al die uren arbeidsloon erbij zou rekenen zou het aanzienlijk duurder worden.
De couturiers organiseren ook dure shows met dure modellen etc en daar betaal je als klant natuurlijk aan mee. tot slot…in de prijs van het theaterkaartje – en dat is tegenwoordig ook flink aan de prijs – zit ook de jurk verwerkt. Theater is bovendien ook nog eens gesubsidieerd.
Ondertussen vind ik dit wel een prachtjurk!
wat een prachtigtige borduursels, en wat een verrassing toen ik je artikel las over de mangeldoeken.
er gaat dan wat rinkelen; boven in het huis van mijn grootouders stond een mangel.
waarschijnlijk staat die er nou nog. die lappen? ja die had ik ooit… zal je ooit persoonlijk vertellen waarvoor ik ze gebruikt heb 😉
inmiddels is de boerderij een geitenboerderij die ook kaasjes maakt, snap je het?.
maar ik ga op onderzoek uit..
Je hebt gelijk, Marcella………maar ik vind de hele couture wereld soms te ver gaan……..
Iemand die met zeer weinig middelen een kostuum een uitstraling van couture kan geven, waardeer ik meer dan iemand die niet naar de financiën hoeft te kijken.
Meizoen, het begint te dagen……!!! Waren het dezelfde mangeldoeken als op de foto’s die in Seasons staan?